محققان دانشگاه MIT يک تراشه تخصصي با توان مصرفي کم براي تشخيص گفتار خودکار ساخته اند که مي تواند زندگي بشر را متحول سازد.

به لطف محصولاتي مانند Google Home و Amazon Echo بيشتر به سوي برقراري ارتباط با دستگاه هاي الکترونيک از طريق صحبت کردن پيش مي رويم. محققان موسسه تکنولوژي ماساچوست روند گفتاري اين محصولات را پي گيري کردند تا به ايده اي براي طراحي و ساخت يک تراشه تخصصي با توان مصرفي کم و فناوري تشخيص خودکار صدا رسيدند.

مهندسان بر اين باورند که اين تراشه جديد مي تواند ۹۰ تا ۹۹ درصد نسبت به يک تلفن همراه معمولي که امروزه در حال اجراي نرم افزار تشخيص گفتار است، کم مصرف تر باشد. به عنوان مثال، دستيار سخنگوي سيري براي اجرا ممکن است که به ۱ وات توان نياز داشته باشد، در حالي که اين تراشه جديد بسته به وسعت واژگان به کار رفته در عبارت مورد نظر تنها به ۲ تا ۱۰ ميلي وات توان نياز دارد.

جداي از اسمارت فون ها و لوازم پوشيدني، اين تراشه با توان مصرفي کم مي تواند کمک بزرگي به مجموعه در حال رشد اينترنت اشيا کند. چنين دستگاهي مي تواند براي مدت زمان طولاني شارژ را درون خود نه دارد و يا انرژي را براي انجام کاري خاص ذخيره کند که براي اينترنت اشيا بسيار مهم و حياتي است.

آنانتا چاندراکاسان استاد مهندسي برق و علوم کامپيوتر در دانشگاه MIT و سرپرست تيم تحقيق و توسعه اين تراشه مي گويد: “ورودي گفتار تبديل به رابط کاربري طبيعي براي بسياري از برنامه هاي کاربردي پوشيدني و دستگاه هاي هوشمند خواهد شد. کوچک سازي اين دستگاه ها نيازمند رابط متفاوت تري نسبت به صفحات لمسي يا کيبرد خواهد بود. نحوه جاسازي صوت به صورت داخلي براي صرفه جويي در مصرف انرژي هم حياتي مي باشد. گروه قصد دارد تا براي اين کار از تکنولوژي ابر کمک بگيرد. اما هنوز تحقيق در اين زمينه ادامه دارد.”

اين تراشه جديد با به کارگيري چند استراتژي کليدي در مصرف انرژي صرفه جويي مي کند. اولين مورد “تشخيص فعاليت صوتي” است که بر سر و صداي محيط براي تشخيص فعاليت هاي صوتي در محيط پيرامون به کار مي رود و تنها در زماني که يک صداي واضح و واقعي را به رسميت بشناسد شروع به فعاليت مي کند. استراتژي دوم شامل فشرده سازي داده ها و هم چنين ارزيابي تنها يک بخش کوتاه از صدا بر روي حافظه داخلي آن مي شود تا به انرژي کمتري نياز باشد.