جام جم آنلاين: وقتي جورج هربرت، شاعر و خطيب انگليسي گفته «آرزوي هر شخص هدايت او را در دست گرفته است» حتما مي‌دانسته اميدها و آرزوها، سوخت هميشگي موتور پيش‌برنده انسان‌ها در مسير زندگي هستند.

در مسير ورزش هم همين است. آرزوهاي بزرگ، ورزشكاران بزرگ و پرافتخار را معرفي مي‌كنند به شرط آن كه اهداف بزرگ، آدم‌هاي با پشتكار بسيار و عملگرا را پيدا كنند. 20 ورزشكار طلايي ايران در بازي‌هاي آسيايي، آدم‌هايي از همين دست هستند؛ افرادي كه افق‌ها را در نظر مي‌گيرند و با قدرت، تلاش و حركت مي‌كنند. وقتي از هر كدامشان پرسيديم آرزويشان در زندگي، ورزش و سال 1390 چيست، بلافاصله پاسخ مي‌گفتند يعني همگي عادت كرده‌اند اهداف و آرزوهايشان را براي هر مساله و مقطعي، از قبل روشن كنند تا هيچ وقت كاسه چه كنم چه كنم در دست نگيرند.

يك آرزوي تقريبا مشترك

كسب سهميه المپيك 2012 لندن يكي از اصلي‌ترين هدف‌ها و آرزوهاي پيش روي بيشتر طلايي‌هاي گوانگجو براي سال 1390 است؛ مثلا احمدرضا طالبيان يكي از جوان‌ترين طلايي‌هاي گوانگجو يك برنز اضافه را هم از بازي‌هاي آسيايي براي قايقراني ايران به ارمغان آورده بود، اين هدف را در رقابت‌هاي جهاني دنبال مي‌كند. طالبيان براي سال 90 نقشه ديگري هم كشيده كه اهميت زيادي برايش دارد. اين كاياك‌سوار اصفهاني مي‌خواهد وارد دانشكده حقوق شود و در رشته مورد علاقه‌اش تحصيل كند.

محسن شادي، ديگر قايقران طلايي ايران كه در رشته روئينگ سبك‌وزن فعاليت و مدال‌آوري مي‌كند پس از شركت در رقابت‌هاي جهاني، كسب سهميه المپيك لندن را تعقيب مي‌كند. اين قهرمان جوان ولي پرافتخار آذري‌زبان، البته نيم‌نگاهي هم به طلاي رقابت‌هاي جهاني 90 دارد.

كشتي‌گيران طلايي ايران در گوانگجو هم مثل قايقرانان، مهم‌ترين آرزوي ورزشي خود را در سال 1390 كسب سهميه المپيك از طريق درخشش در رقابت‌هاي جهاني مي‌دانند. جمال ميرزايي، طلايي وزن 84 كيلوگرم كشتي آزاد بازي‌هاي آسيايي مي‌خواهد سهميه المپيك لندن را از طريق كسب طلاي جهاني استانبول تركيه به دست آورد. او مي‌گويد كشتي، ورزش واقعا سختي است و بايد تلاش‌هاي طاقت‌فرسايي كه ما در اردوها و مسابقه‌هاي مختلف اين رشته مي‌كشيم طوري جبران شود. يك گوشه اين جبران، گرفتن مدال است ولي قسمت اصلي، طلايي رنگ شدن مدال است كه واقعا ارزش ديگري به آن مي‌دهد. ميرزايي به ما مي‌گويد: در اين مسير من فقط به اميد و آرزو دلخوش نيستم، بلكه از جان برايش مايه مي‌گذارم. ميرزايي سال 90 اهداف تحصيلي را هم دنبال مي‌كند. او كه در حال خاتمه دوره كارشناسي تربيت بدني است، ادامه تحصيل را به مثابه يك آرزو براي خود مي‌بيند. ضمن اين كه ميرزايي در سال 90 امر خير ازدواج و تشكيل كانون خانواده جديد را هم در پيش دارد.

صادق گودرزي، طلايي وزن 74 كيلوگرم كشتي آزاد هم در سال 90 مدال طلاي رقابت‌هاي جهاني تركيه را نشانه گرفته است. او هم آرزوي ثبت‌نام در مقطع كارشناسي ارشد تربيت بدني دانشگاه را ديگر روياي دست‌يافتني خود مي‌بيند.

بابك قرباني، طلايي وزن 96 كيلوگرم كشتي فرنگي هم آرزوي سال 1390 خود را پوشيدن پيراهن ملي و به دست آوردن سهميه المپيك مي‌داند.

سعيد عبدولي، ملي‌پوش وزن 66 كيلوگرم كشتي فرنگي كه جوان درسخواني نيز است و اكنون در رشته الكتروتكنيك دانشگاه آزاد انديمشك تحصيل مي‌كند، خود را فرد بلندپروازي نمي‌داند و مي‌گويد: آرزوي ورزشي من در سال 1390 فقط اين است كه در جهاني تركيه و جام‌جهاني روسيه سفيد به بهترين شكل كشتي بگيرم. حالا نتيجه هر چه شد من به آرزو و هدف خود رسيده‌ام. عبدولي مي‌گويد جز همين آرزوي ورزشي هيچ‌گونه روياي غيرورزشي را در ذهن نمي‌پرورانم و فقط دعا مي‌كنم هيچ وقت در زندگي كم و كسري پيدا نكنم و دستم پيش ديگران دراز نشود و اين يعني خوشبختي. طالب نعمت‌پور، طلايي‌وزن 84 كيلوگرم كشتي فرنگي هم كسب سهميه المپيك و ورود به مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه را اهداف خود در سال 90 توصيف مي‌كند.

طبيعي است اميد نوروزي، فرنگي‌كار وزن 60 كيلوگرم ايران هم آرزوي سال 90 خود را تنها طلاي جهاني تركيه بداند، چون بالاترين هدفي است كه او مي‌تواند به آن برسد؛ البته نوروزي نگاهي صرفا فردي به اين رويداد ندارد و به هدف با ارزش قهرماني بي‌سابقه تيم ايران در رقابت‌هاي جهاني كشتي فرنگي هم مي‌نگرد.

رضا يزداني نيز كه به پلنگ كشتي جويبار معروف شده و اگر آماده و با انگيزه باشد، هيچ حريفي را در وزن 96 كيلوگرم هماورد خود نمي‌بيند، آرزوي خود را قهرماني در جهاني تركيه 2011 و كسب سهميه حضور در المپيك 2012 لندن مي‌داند.

نكته: يوسف كرمي، كاپيتان طلايي تيم ملي تكواندو هم مانند جاسم ويشگاهي كاپيتان طلايي تيم ملي كاراته آرزويي متفاوت و بزرگ دارد او مي‌گويد: آرزو مي‌كنم در سال 90 هركسي به اندازه تلاشي كه مي‌كند به موفقيت برسد
وي مي‌گويد‌ در سال 90 ، سفره عروسي‌اش را پهن مي‌كند. محمد باقري معتمد، بهترين تكواندوكار ميان وزن دنيا هم در كمال تواضع آرزو مي‌كند ان‌شاءالله يكي از 2 نماينده ايران در اين رشته در رقابت‌هاي كسب سهميه المپيك باشد. اين مهم‌ترين آرزوي ورزشي باقري معتمد در سال 1390 است؛ ورزشكاري كه البته هادي ساعي نيز به عنوان پرافتخارترين ورزشكار ايران‌ روي توانايي‌هاي او دست گذاشته و تاكيد دارد ، او مي‌تواند در المپيك لندن، ورزش ايران را صاحب مدالي خوشرنگ كند.

عليرضا نصر آزاداني، يكي ديگر از برترين‌هاي تكواندوي جهان هم آرزو مي‌كند طلاي رقابت‌هاي جهاني و مجوز حضور در المپيك را سال 1390 براي كشورمان به ارمغان آورد. نصر آزاداني كه به خاطر همراهي‌هاي پياپي تيم ملي از دانشگاه اصفهان اخراج شده و از ادامه تحصيل در مقطع كارشناسي ارشد بازمانده، آرزوهاي غيرورزشي خود كه موفقيت در تحصيلات بوده است را فعلا بر باد رفته مي‌بيند!

بي‌دغدغه‌ها

در كنار اين آرزوهاي نسبتا مشترك، تعدادي هم اصلا دغدغه كسب سهميه المپيك لندن را ندارند و به آرزوهاي ديگري براي سال 1390 خود اشاره مي‌كنند؛ مثلا احسان حدادي كه ركوردي بيش از حد نصاب ورودي به اين المپيك را در اختيار دارد. قهرمان و ركورددار پرتاب ديسك آسيا بالا‌رفتن از سكوي قهرماني رقابت‌هاي جهاني دووميداني كه شهريور ماه بعد در كشور كره جنوبي برگزار مي‌شود را آرزوي خود در سال 1390 مي‌داند و در كنار آن سلامت همه مردم را در اين سال آرزو مي‌كند.

بهداد سليمي، قهرمان فوق‌سنگين دنيا و بازي‌هاي آسيايي هم طلاي رقابت‌هاي قهرماني جهان در كنار چند آرزوي جالب ديگر را در سال 1390 دنبال مي‌كند. او در كنار سلامت خانواده خود و سربلندي ملت ايران، به دست آوردن مدارج عالي تحصيلي و شايد ازدواج كردن را از آرزوهايش در سال جديد برمي‌شمرد. در كنار اين همه آرزوي قهرمان جوان وزنه‌برداري جهان، جاسم ويشگاهي قهرمان چندين دوره كاراته جهان و آسيا خدا را شكر مي‌كند كه به تمام مدارج موفقيت در ورزش دست يافته و اكنون آرزويي در ورزش برايش باقي نمانده است. ويشگاهي آرزويي عمومي براي سال 1390 دارد و آن از ميان رفتن ريشه بيكاري و استرس در كشورمان و البته خوشبختي همه جوان‌هاست.

يوسف كرمي، كاپيتان طلايي تيم ملي تكواندو هم مانند كاپيتان طلايي تيم ملي كاراته، آرزويي متفاوت و بزرگ دارد او مي‌گويد: آرزو مي‌كنم در سال 90 هركسي به اندازه تلاشي كه مي‌كند به موفقيت برسد.

البته كرمي قبلا از اميد زيادش براي پوشيدن هوگوي تيم ملي در رقابت‌هاي كسب سهميه المپيك به ما گفته بود.

سجاد مرادي، افتخارآورترين ورزشكار ايران در بازي‌هاي آسيايي گوانگجو، هدف اصلي عمر ورزشي خود را آنقدر بالا درنظر گرفته است كه مي‌گويد در سال 90 تمام برنامه‌ها و اهداف خود را برمبناي آرزويي كه در سال 91 قابل تحقق است بنا كرده‌ام و آن كسب طلاي المپيك است.

ذبيح‌اله پورشب، قهرمان جوان و تنومند كاراته آسيا، آرزوي خود را در سال 90 كسب مدال طلا در همه تورنمنت‌هايي كه در آن حاضر مي‌شود همين‌طور موفقيت تحصيلي مي‌داند.

مانند رشته كاراته كه جزو رشته‌هاي المپيكي نيست و قهرمانان آن نمي‌توانند آرزوي موفقيت در رقابت‌هاي گزينشي سهميه المپيك داشته باشند. ووشو هم با تمام شايستگي‌ قهرمانان آن، آوردگاهي معتبرتر از رقابت‌هاي جهاني و بازي‌هاي آسيايي ندارد، ولي برخي قهرمانانش مثل محسن سيفي اميدوارند روزي اين ورزش نيز المپيكي شود و آنها طلاي اين بازي‌ها را تجربه كنند.

سيفي آرزوي خود را در سال 90، تكرار عنوان قهرماني جهان در كشور تركيه مي‌داند.

حميدرضا قلي‌پور، مرد شگفت‌انگيز ووشوي جهان هم همين آرزو را در سال 90 دنبال مي‌كند. قلي‌پور مسابقه‌هاي وزن خود (سنگين‌وزن)‌ را سخت‌ترين مبارزه‌هاي مسابقه‌هاي جهاني مي‌داند و مي‌گويد: تمام قدرت‌هاي برتر در اين وزن مبارزه مي‌كنند و كار من كه پس از بازي‌هاي آسيايي، مدت‌ها در بيمارستان بوده‌ام و كوشيده‌ام آسيب‌ديدگي‌هايم درمان شوند، بسيار دشوار است. خديجه آزادپور، تنها طلايي ورزش بانوان ايران هم آرزو مي‌كند در سال 90 از كمند مصدوميت‌هاي پياپي خود رها شود و در رقابت‌هاي جهاني تركيه بارديگر قهرماني جهان را تكرار كند.

به هر حال آنچه مسلم است اميد و آرزو فقط موتوري براي به گردش درآوردن انسان در زندگي محسوب مي‌شوند و نبايد آنقدر در آرزوها غرق شويم كه فراموش كنيم تنها اين عمل و پشتكار و انضباط ماست كه ما را در زندگي به پيشرفت و موفقيت مي‌ر‌ساند. ورزشكاران طلايي ما سرمشق‌هاي خوبي در مسير عملگرايي محسوب مي‌شوند. پس براي همه آنها در مسير دستيابي به اهدافشان آرزوي موفقيت مي‌كنيم.

مجيد عباسقلي / گروه ورزش