جام جم آنلاين: انسانها در آماده سازي شرايط براي وقايع ناخوشايند بسيار کم استعداد هستند، حال تصور کنيد اين شرايط ناخوشايند به واسطه نزديک شدن گلوله چند ميليارد تني با سرعتي بسيار بالا به وجود آيد، شرايطي که تعدادي از دانشمندان راه حلهايي نسبتا عملي را براي آن انديشيده اند.

به گزارش مهر، مطمئنا چنين رويدادي به اين زودي ها رخ نخواهد داد، اما شايد دوست داشته باشيد بدانيد آيا اخترواره اي زمين را تهديد مي کند يا نه؟ و يا اينکه چند اخترواره به صورت منظم در اطراف زمين در حال پرسه زدن هستند؟

شايد ديدن اين تصوير کمي ترسناک باشد اما نبايد چندان درباره نقاط رنگارنگي که هر يک اخترواره هاي اطراف زمين را نشان مي دهند نگران بود زيرا هر يک از اين نقطه ها هزاران برابر بزرگتر از خود اخترواره ها يا ستاره هاي دنباله داري هستند که نشان مي دهند و تغيير الگوي سه بعدي مدار آنها به الگويي دو بعدي، منجر به آشفته تر شدن و بيشتر به نظر آمدن تعداد اين اجرام کيهاني شده است.

با اين همه قطعا اجرام نزديک به زمين فراواني وجود دارند و اين مشکل بايد کاملا جدي گرفته شود. شايد هراس آور ترين نکته درباره اين پديده اين باشد که ناسا تا کنون توانسته تنها يک درصد از اين سنگهاي آسماني را رديابي کند و براي يافتن تمامي آنها به سرمايه و انرژي بيشتري نياز دارد.

از سويي ديگر در صورتي که يکي از اين اجرام که هنوز شناسايي نشده اند، بخواهند به زمين نزديک شوند، شايد راه حلهايي براي کنترل کردن، نابود کردن و يا منحرف کردن آنها وجود داشته باشد. در واقع شايد 10 شيوه عملي براي مهار کردن اخترواره هايي که زمين را تهديد مي کنند وجود داشته باشد.

به تازگي محققان اعلام کرده اند که انسان خود را در دوره اي از انقراض عمومي گرفتار کرده است که طي چند صد سال تا چند صد هزار سال آينده مي تواند به نقطه اوج خود رسيده و تعداد فراواني از گونه هاي زيستي را به نابودي بکشاند. از بين رفتن زيستگاه ها، تغييرات آب و هوايي و آلودگي هاي زيست محيطي از جمله عوامل آغاز اين دوره انقراض اعلام شده اند، اما در صورتي که شهابسنگي عظيم و ناشناخته در حال حرکت به سوي زمين باشد، در کسري از ثانيه مي تواند همه چيز را به نابودي بکشاند.

با اين همه احتمال اينکه استفاده از 10 شيوه مهار اخترواره ها بتواند وقوع چنين پديده فاجعه باري را به تاخير انداخته و يا متوقف کند، وجود دارد.

بمباران اتمي

بمباران اتمي به نظر شيوه مناسبي براي مقابله با نابودي زمين مي آيد، به گفته برخي از اخترشناسان در صورتي که طبيعت بخواهد انسانها را وارد بازي خطرناکي کند، بهتر است انسانها نيز سلاح هاي بزرگ و مخرب خود را بيرون آورده و به مقابله برخيزند.

ايده اصلي ارسال بسته اي اتمي براي تخريب اخترواره اي است که در حال نزديک شدن به زمين است، البته چنين بمبي بيشتر به منظور منحرف کردن اخترواره خواهد بود تا تخريب آن. به اين شکل يک صخره بزرگ کيهاني مي تواند به ذرات ريز و درشتي تبديل شود که تمامي آنها مي توانند براي تخريب بخشهايي از زمين کارساز باشند.

در اين صورت شايد تشعشعات شديد ناشي از انفجار اتمي بتواند اين ذرات را نيز از زمين دور کند، چنين انرژي مي تواند بخشهايي از سطح اخترواره را تبخير کرده و منجر به فوران مواد موجود بر روي سطح به سوي فضاي خارج شود که اين فوران نيروي محرک براي منحرف کردن مسير اخترواره خواهد بود. ناسا در طرح خود وظيفه انتقال چنين بمب اتمي را به عهده يک فضاپيماي بدون سرنشين گذاشته است.

برخورد با اخترواره

برخي از دانشمندان با نظريه استفاده از بمب اتمي مخالفند و معتقدند با وارد کردن انرژي مي توان چنين بحراني را پشت سر گذاشت. اين روند به شليک يک توپ بولينگ با استفاده از يک سلاح بزرگ شباهت دارد، يعني يکي از فضاپيماهاي ناسا با اخترواره برخورد کرده و مسير آن را کمي منحرف کند.

برخورد با سرعتي برابر 1.6 کيلومتر بر ساعت مي تواند براي انحراف 273 هزار و 500 کيلومتري اخترواره کافي باشد، البته در صورتي که 20 سال پيش از زمان تعيين شده براي برخورد اخترواره با زمين، اين کار صورت گيرد.

رنگ آميزي

شايد رنگ آميزي يک اخترواره زماني که خطر نابودي عمومي زمين را تهديد مي کند مضحک به نظر بيايد، اما در صورتي که پديده اي به نام مکانيکهاي مداري خورشيدي را بشناسيد، اين کار به نظر کاملا حياتي خواهد آمد.

همانطور که در روزهاي آفتابي پوشيدن لباسهاي سفيد رنگ مي تواند درجه ميزان بيشتري از تشعشعات خورشيدي را بازتاب دهد، رنگ آميزي بخشي از اخترواره به رنگ سفيد نيز مي تواند منجر به کشيده شدن بيشتر جرم کيهاني به سوي خورشيد شده و در نتيجه اخترواره از مسير خود منحرف خواهد شد. اين رنگ مي تواند هر ماده اي باشد، هر ماده اي که بتواند تشعشعات خورشيدي را جذب يا دفع کند و از اين رو حتي مي توان از گچ يا غبارهايي به رنگ روشن استفاده کرد.

رام کردن اخترواره

شيوه رنگ آميزي خوشايند همه نيست، اما استفاده از بادهاي قدرتمند خورشيدي عليه يک اخترواره در حال نزديک شدن به زمين مي تواند بسيار کاربردي باشد.

براي مثال مي توان فضاپيمايي را براي اتصال بادبان خورشيدي عظيمي به سوي اخترواره تهديد کننده ارسال کرد. چنين بادبانهايي در صورت افراشته شدن مي توانند تشعشعات خورشيدي را بازتاب داده و به آرامي جرم کيهاني را از مسيرش به سوي زمين منحرف کنند، در برخي از نقشه هاي مطرح شده، مي توان بادبانها را قابل تنظيم ساخت تا ميزان درجه انحراف جرم کيهاني در اختيار انسان باشد.

بسياري از متخصصان درباره متصل کردن ابزاري به يک جرم کيهاني مانند اخترواره ترديد دارند، اما آن را راه حلي هوشمندانه مي دانند.

به دام انداختن اخترواره

اسير کردن يک اخترواره درون دامي از تور کمي غير قابل تصور به نظر مي آيد، اما ناسا با الهام از اين ايده راه حل کاربردي را ارائه کرده است. دانشمندان ناسا در فکر توري از فيبرهاي کربني هستند که در نزديکي زمين برپا شود، توري با وزن 249 کيلوگرم مي تواند خطر برخورد اخترواره اي شناسايي شده مانند آپوفيز را کاهش داده و مسير حرکت آن را منحرف کند. اين تور مي تواند مانند بادبانهاي خورشيدي ميزان تشعشعات خورشيدي که توسط اخترواره جذب و سپس ساطع مي شوند را افزايش دهد.

آپوفيز تا سال 2029 براي زمين خطرساز نخواهد بود و در صورتي که در اين سال زمين را تهديد نکند، دوباره در سال 2036 سر و کله اش پيدا خواهد شد. محققان معتقدند 18 سال اسارت در ميان اين تور کربني مي تواند خطر آپوفيز را براي هميشه از زمين حذف کند.

نشانه گيري آينه اي

آينه ها در افسانه هاي باستاني براي نابودي بسياري از موجودات مرگبار کارساز بوده اند، پس شايد بتوانند از پس اخترواره ها هم بر بيايد. متمرکز کردن آينه ها بر روي اخترواره مي تواند اثراتي مشابه انفجار يک بمب اتم داشته باشد.

با اين کار مي توان پرتوهاي خورشيدي را بر روي جرم کيهاني متمرکز کرده و با تبخير کردن بخشهايي از اخترواره باعث ايجاد فوران ماده بر روي سطح آن شد، فوراني که در نهايت منجر به انحراف جرم کيهاني از مسير اصلي اش خواهد شد. استفاده از چند آينه به جاي يک تک آينه مي تواند شدت اثربخشي اين شيوه را افزايش دهد.

مهار اخترواره با راکت

يکي از ممکن ترين شيوه هاي مهار خطري که زمين را تهديد مي کند استفاده از راکتهايي است که انسان در حال حاضر از تکنولوژي کافي براي ساخت آن برخوردار است. محققان طرح فرود فضاپيمايي را بر روي اخترواره ارائه کرده اند که پس از فرود سطح اخترواره را حفاري کرده و درون اين حفره ها راکتهاي شيميايي شليک کنند.

به اين شکل شدت انفجار راکتها و همچنين مواد شيميايي درون آنها مي تواند جرم تهديد کننده را به شکلي يکنواخت از زمين دور کرده و از بروز فاجعه اي بزرگ بر روي سياره آبي زمين جلوگيري کند.

انحراف گرانشي

تمامي اجرام موجود در کائنات تحت تاثير کشش گرانشي قرار دارند، اخترواره ها و فضاپيماها نيز شامل اين قانون هستند. شايد گرانش يکي از ضعيف ترين نيروهاي موجود در جهان باشد اما يکي از کاربردي ترين آنها است، زيرا تنها چيزي که براي استفاده از اين نيرو مورد نياز است مقداري جرم است و از اين رو به راحتي مي توان از آن براي منحرف کردن اخترواره ها استفاده کرد.

به اين شکل تنها کافي است فضاپيماي روباتيکي را از نزديکي اخترواره با سرعتي بالا عبور دهيم و به واسطه کشش گرانشي خفيفي مسير آن را منحرف کنيم.

حمله روباتهاي گرسنه

ارسال گروهاني از روباتهاي گرسنه به سوي اخترواره يکي از برنامه هاي پروژه Aka MADMAN ناسا است که طي آن روباتهاي اتمي به سطح اخترواره ارسال مي شود تا به محض فرود بر روي سطح اين جرم کيهاني، جويدن يا حفاري کردن بر روي آن را آغاز کنند.

ذرات حاصل از جويده شدن سنگها با سرعتي بالا و با استفاده از الکترومغناطيس به فضاي خارج پرتاب خواهند شد. با اين همه اجراي چنين طرحي نيازمند سالها مطالعه و بررسي خواهد بود.

پيش بيني برخورد

در صورتي که حتي يکي از 9 شيوه عنوان شده براي مهار خطر ناشي از برخورد اخترواره ها شيوه اي عملي به حساب بيايد، مادامي که نتوان زمان دقيق برخورد اخترواره اي را با زمين تعيين کرد، نمي توان کاري از پيش برد و تنها بايد در انتظار لحظه آخر نشست از اين رو توانايي در پيش بيني اين زمان حياتي اولين قدمي است که انسان براي عملي ساختن اين شيوه هاي حفظ زمين به آن نيازمند است.