جام جم آنلاين: تحقيقات جديد نشان داده كه گيبون‌ها مانند انسان‌ها از لهجه منطقه‌اي برخوردارند كه تقسيمات شمالي و جنوبي واضح‌ترين اين لهجه‌ها هستند.
به گزارش ايسنا، گيبون‌ها كه مانند ميمون‌ها نزديك‌ترين خويشاوندان به انسان هستند براي گفت‌وگو با يكديگر آواز مي‌خوانند و از آواز براي تعيين قلمرو جفت‌يابي استفاده مي‌كنند.
زوج‌ها براي تقويت پيوند خود همچنين به صورت دونفره آواز مي‌خوانند.
دانشمندان با بررسي و تحليل آواز پستانداران در جنگل‌هاي حاره‌اي آسيايي در چين، كامبوج و ويتنام دريافتند كه اين آوازها نه تنها در گيبون‌هاي مختلف بلكه حتي بسته به نواحي گوناگون با هم تفاوت دارند.
يك تيم از دانشمندان به بررسي بيش از 400 نمونه از آواز گيبون‌هاي كاكل‌دار شامل 92 آواز دونفره پرداخته و با استفاده از 53 پارامتر صوتي آنها را تحليل كردند.
محققان در پي تحقيقات خود اعلام كردند كه اين آوازها نه تنها نشانگر تفاوت‌هاي منطقه‌اي در «لهجه‌ها» بوده بلكه مي‌تواند نمايانگر گذشته مهاجرتي آنها باشد.
دي‌ان‌اي گيبون‌هاي كامبوج، لائوس و ويتنام بسيار شبيه هم بوده و اگرچه دانشمندان در بررسي‌هاي خود متوجه چهار الگوي متمايز آهنگ شدند، اين ميمون‌ها در حقيقت از يك منطقه بودند.
اما دو نمونه از شمال ويتنام و چين از لهجه‌هاي مختلف برخوردار بوده و از خويشاوندان جنوبي خود متمايز بودند.
بر اساس تحقيقات محققان احتمالا گيبون‌ها از شمال به جنوب مهاجرت كرده‌اند.