جام جم آنلاين: آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ آزمايش‌هاي علمي دقيقي براي کنترل ورزشکاران در اختيار دارد. متخصصان اين آژانس پيوسته روش‌هاي تازه‌اي براي رديابي مواد نيروزا پيدا مي‌کنند. رديابي هورمون‌هاي دوپينگي رشد اما هنوز سخت است.
مواد نيروزا به شکل‌هاي مختلف مصرف مي‌شوند. کم نيستند کساني که براي موفقيت در مسابقات ورزشي با استفاده از اين مواد به صورت خوراکي، تزريق عضلاني، داخل وريدي يا بصورت شياف به دنبال افزايش نيروي بدني خود و موفقيت بيشتر هستند. اين مواد، امور مختلفي را در بدن تحت تأثير قرار مي‌دهند. به عنوان مثال، دوپينگ هورموني موجب افزايش رسوب چربي در عضلات قسمت بالا تنه مي‌شود.
کارشناسان آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ، آزمايش‌هايي در اختيار دارند که رد اين مواد را در خون پيدا مي‌کند. البته توليد کنندگان مواد نيروزا هم بي‌کار نمي‌مانند و با استخدام متخصصان زبده، ترکيبات تازه‌اي تهيه و توليد مي‌کنند. دسته‌اي از اين مواد هورمون‌هاي رشد هستند که با دستکاري ژنتيکي برخي از بافت‌هاي بدن مي‌توان ترشح آن‌ها را افزايش داد.
هورمون‌هاي دوپينگي رشد
گروهي از پژوهشگران بلژيکي موفق شدند با دستکاري ژنتيکي عضلات گوساله، رشد اين عضلات را تا جايي تحريک کنند که به رشد خود ادامه دهند و در نهايت بسيار تنومند شوند. در مقابل، گروهي از پژوهشگران آلماني که با آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ همکاري مي‌کنند روشي براي پيداکردن رد اين هورمون رشد پيدا کردند که در اثر دستکاري ژنتيکي توليد آن افزايش پيدا کرده است.
پروفسور پريکلس سيمون از مرکز تحققياتي دوپينگ در دانشگاه ماينز مي‌گويد: «ما مي‌توانيم رد هورمون‌هايي را که ترشح آن‌ها افزايش يافته است پيدا کنيم. يعني رد هورمون‌هايي که پس از دستکاري ژنتيکي يک عضله بيشتر شدند. با اين روش، حتي ماه‌ها بعد هم هورمون‌ها در خون قابل رديابي هستند.»
به نظر مي‌‌رسد روشي که پژوهشگران آلماني ابداع کرده‌اند راه مطمئني براي کنترل هورمون‌هاي رشد در خون ورزشکاران است. البته نکته قابل توجه اينجاست که اين روش تنها براي رديابي يک نوع از صدها نوع دستکاري ژنتيکي ممکن در عضلات، تهيه شده است. در نتيجه، به عقيده متخصصاني مانند "پروفسور پاتريک ديل" نمي‌توان از يک آزمايش مطمئن و راه‌حلي قطعي صحبت کرد.
راهي طولاني تا مرحله عمل
پروفسور پاتريک ديل، متخصص بيوشيمي است و با مدرسه ورزش شهر کلن همکاري مي‌کند. او مي‌گويد: «با اين روش، مشکل پيدا کردن دوپينگ ژنتيکي حتي تقريبأ هم حل نشده است. در اين روش تنها يک مدل از ژن دستکاري شده در عضلات کشف مي‌شود. از آن مهم‌تر اين‌که ما هنوز هيچ نشاني از موفقيت‌آميز بودن استفاده از آن نداريم.»
مسئله اينجاست که تست مورد نظر، تا کنون تنها در آزمايش بر روي حيوانات موفقيت‌آميز بوده است. در نتيجه، ابتدا بايستي مراحل عملي آزمايش آن روي انسان طي شود. گام بعد، صدور مجوز قانوني است که در مجموع چندين سال طول خواهد کشيد. پرفسور پاتريک ديل مي‌گويد: «در مورد رديابي هورمون‌هاي رشد بايد بگويم که بر اساس تجربه ما، از زمان ابداع يک روش براي پيداکردن رد اين هورمون‌ها در خون، تا مرحله صدور مجوز، دست‌کم هشت‌سال طول مي‌کشد.»
دويچه وله