سيدداود ميرباقري، كارگردان سريال مختارنامه معتقد است: عقايد شيعي مي‌تواند يكي از انديشه‌هاي مهم جهان امروز باشد.
به گزارش خبرگزاري فارس از سمنان به نقل از روابط عمومي صدا و سيماي مركز سمنان، سيدداود ميرباقري در سال 1337 در روستاي خيج از توابع شهرستان شاهرود در استان سمنان متولد شد.
وي فارغ‌التحصيل رشته معدن از دانشگاه پلي‌تكنيك تهران و از جمله كارگرداناني است كه از تلويزيون به سينما آمده است.
بيشتر آثار او در تلويزيون كارهاي تاريخي و مذهبي است. وي كارش را با اثري كمدي اجتماعي در سينما آغاز كرد كه مي‌توان به فيلم «آدم برفي» يكي از پرفروش‌ترين فيلم‌هاي ايران در دهه 70 اشاره كرد.
فيلم‌هاي «ساحره» و «مسافر ري» از ديگر كارهاي سينمايي اين كارگردان موفق ايراني است.
اما آنچه نام داود ميرباقري را در بين اهالي سينما و تلويزيون و مخاطبش پرآوازه كرده، حضور پررنگ كارهاي تلويزيوني آن اعم از حكايت مسافر گمنام توليد سال 1364، سريال گرگ‌ها توليد سال‌هاي 1366 تا 1367، سريال رعنا سال 67 تا 69، و سريال فاخر امام علي (ع) توليد 1370 تا 1375 هجري شمسي است.
وي در عرصه تئاتر نيز نمايش عشق‌آباد، دندون طلا و پرده عاشقي را بر روي صحنه برد و تحسين تماشاگران را برانگيخت.
از آنجا كه سيدداود ميرباقري از افتخارات استان سمنان است، روابط عمومي صدا و سيماي مركز سمنان تصميم گرفت مصاحبه‌اي را كه قبلاً با وي توسط مهران مجيدپناه، گزارشگر اين مركز انجام گرفته تقديم خوانندگان كند.
* استاد ميرباقري از چه زماني با سينما، تئاتر و نمايش آشنا شد؟
- علاقه من هم مثل همه نسل‌هاي خودم از زمان نوجواني و جواني با رفتن به سينما شكل گرفت.
برخورد با اين پرده جادويي و اعجاز و حيرتش و اثري كه ايجاد مي‌كرد، پديده‌اي بود كه هم سن و سال‌هاي من را مي‌توانست جذب و شيفته خودش كند.
اما به دليل بافت فرهنگي و اعتقادي كه در جامعه قبل از انقلاب نسبت به سينما وجود داشت، بروز اين علاقه آسان نبود خصوصاً اينكه در خانواده مذهبي هم متولد شده و رشد كرده بودم و در واقع اينكه به عنوان يك هدف بخواهد دنبال شود، امكان‌پذير نبود.
لاجرم اين علاقه با من بود و هر از گاهي كه وقت مي‌كردم، قاچاقي و دزدانه سينما مي‌رفتم تا اينكه تحصيلاتم را ادامه دادم و به دانشگاه رفتم.
در دانشگاه بود كه در سال 56 به صورت جدي‌تر از طريق فعاليت‌هاي فوق‌برنامه دانشجويي با هنر و مقوله نمايش و سينما جدي‌تر و واقعي‌تر مواجه شدم و رفته رفته اين علاقه در من شكل رو به رشدي داشت.
در آن دوران يك سري ضرورت‌ها و همچنين بروز انقلاب فرهنگي كه ضرورت‌هاي انقلاب بود، مرا وادار كرد به رشته معدن و بخش تحصيلات دانشگاهي كمتر اهميت دهم و به دنبال راهي بروم كه براي بيان عقايد و انديشه‌هاي انقلاب اسلامي گام‌هاي بهتري را بردارم.
بيشتر در حوزه هنر و به ويژه نمايش متمركز شدم و در اين حوزه حدود سه سال كار مستمر كردم و در كلاس‌هاي فشرده‌اي كه مثل يك دوره دانشگاهي در تئاتر شهر تشكيل شده بود، شركت كردم و موفق شدم اين دوره‌ها را سپري كنم و بعد هم به صورت حرفه‌اي كارم را آغاز كردم و اين گونه تحصيلاتم در دانشگاه ناتمام ماند.
اين اجمالي بود از اينكه چگونه آمدم و چگونه جذب سينما و تئاتر شدم.
* براي ما از كارهاي بعد از انقلاب بگوييد؟ سريال امام علي (ع) به عنوان يكي از سريال‌هاي فاخري بود كه شما توليد كرديد و ازآن آزمون هم سربلند بيرون آمديد.
- ضرورت‌ها ما را وادار كرد كه به سمت حوزه مذهبي بياييم، شايد يك بخش مهمش همين بود كه انديشه‌هاي مذهبي تا حدودي در حوزه هنر مهجور مانده بود.
بالاخره يكي بايد باشد تا اين بار را بدوش بكشد؛ آن هم با توجه به اهميتي كه رسانه سينما و تئاتر در دوران معاصر دارد، خوب خيلي حيف بود كه به اين گونه فعاليت‌ها نپردازيم.
به هر حال اين شخصيت‌هاي مذهبي خودمان، الگوهايمان، پيشوايان و حوزه معارف دين هميشه براي من مسئله بود كه مي‌شود يك روزي شرايطي به وجود بيايد و امكاناتي باشد تا بتوانم طرح مسئله كنم و مسائلي رو كه دوست داريم، سوژه‌هايي را كه دوست داريم، سوژه‌هايي كه با عقايد ما گره خورده و واقعا سرنشت‌ساز و خيلي در زندگي ما مهم است را مطرح كنيم.
اسم «علي» در هر جاي زندگي ما حضور پرقدرتي دارد و چطور مي‌شود براي بزرگيش نتوانيم كاري كنيم.
محدوديت‌ها و مشكلاتي هم در اين حوزه وجود داشت، ولي به هر حال ما توانستيم در همان شرايط با توجه به محدوديت‌هايي كه داشتيم طرح مسئله كنيم.
بالاخره سريال امام علي (ع) را شما ديديد و با همه مشكلاتي را كه داشتيم توفيقي دست داد و سريال در آن حد و بضاعت انديشه و افكار ما ساخته شد و شكر خدا كه مورد توجه هم قرار گرفت.
مسير كارهاي تاريخي من هم ريشه در همين مسئله دارد؛ بعد از امام علي، سريال تاريخي معصوميت از دست رفته را به شكل تئاتر و نمايشي ساختم.
سلمان فارسي در برنامه‌ام بود و شخصيت‌هايي كه من خيلي به آنها علاقه دارم و آنها قسمت نشد و شرايطش پيش نيامد و قسمت ما مختار شد.
* براي ما از ويژگي‌هاي سريال مختارنامه بگوييد؟
- مختارنامه يك موضوع بسيار حساس و به لحاظ تاريخي به دليل اينكه نخستين قيام شيعي است كه بعد از قيام عاشورا به ثمر مي‌رسد و موفق مي‌شود به اهدافش دست پيدا بكند، حائز اهميت است.
به هرحال توليد مختارنامه بهانه‌اي براي طرح نام امام حسين (ع) و انديشه ايشان بود.
اما به لحاظ ساختاري، مختارنامه ويژگي‌هاي خيلي جذابي دارد و براي خود من حداقل اينطور بوده است و اميدوارم كه اين مجموعه توانسته باشد در اجرا شكل خودش را به دست بياورد.
مختارنامه در ساختارش خيلي موضوع اكتيو و فعال و دراماتيكي و خيلي كشمكش و درگيري دارد و شما مي‌دانيد كه در كار سينمايي به اصطلاح كشمكش و درگيري و اينطور وقايع خيلي نقش تعيين‌كننده دارد و در جذاب‌تر كردن كار و در ايجاد يك ريتم خيلي مهم است.
اميدوارم كه اينطور شده باشد؛ هرچه بلد بوديم و هرچه تجربه داشتيم را استفاده كرديم.
من و همه هنرمنداني كه كنار ما هستند و تعدادشان هم كم نيست، واقعا مي‌توانم بگويم كه همه، متخصصان تراز اول سينماي ايران هستند و در اين كار كنار هم جمع شده‌اند.
* حرف آخر شما ...
- در اين حرفه كوچك‌ترين هستم و تازه در اين مرحله فهميدم كه كجا ايستاده‌ام و اگر مثلا چند سال پيش كه مختارنامه را آغاز كردم، امروز شروع مي‌كردم آن را طور ديگري مي‌ساختم.
شخصاً تصورم اين است كه هرچه در اين حوزه تلاش و فعاليت مي‌كنم، بيشتر تجربه كسب مي‌كنم.
اي كاش اين تجربه را كه امروز دارم، در زمان ساخت امام علي داشتم؛ به هر حال 30 سال از انقلاب گذشت و من به سهم خودم تلاش كردم تا حدودي بتوانم بخشي از آرمان‌ها و عقايد انقلاب را بيان كنم تا جايي كه وسعم مي‌رسيد و تا جايي كه امكان طرحش وجود داشت، تلاش كردم.
اگر به تاريخچه كارهاي من نگاه كنيد مثل رعنا، گرگ‌ها و بعضي جاها نمادين، جاي مستقيم سعي كردم با اشكال و ساختارهاي ويژه به مسائلي كه به هرحال از ضروريات انقلاب است، بپردازم.
نمي‌دانم چقدر موفق بودم اما آرزو مي‌كنم همه كساني كه در اين حوزه فعاليت مي‌كنند بتوانند يك روزي به موفقيت‌هاي خوبي دست پيدا كنند.
ما بضاعت مطرح شدن در جهان را داريم با انديشه‌اي كه همراه ماست. فقط بايد راه حرف زدن امروز را با مخاطب جهاني پيدا كنيم.
حرف‌ها و عقايد ما، عقايد ناب و سازنده و نجات‌بخشي است.
سينما و تلويزيون و كارهاي نمايشي در واقع يك دروازه و معبر براي رسيدن به آن ايده‌آل و آرمان است.
من فكر مي‌كنم افكار ما مهجور مانده و اگر كار و تلاش كنيم عقايد شيعي مي‌تواند يكي از انديشه‌هاي مهم در جهان امروز باشد.