1048 سال پيش درچنين روزي - 27شوال سال381هجري قمري:« محمدبن يوسف عامري نيشابوري » ازرجال نيشابور و رئيس فلاسفه اسلامي ملقب به صاحِبُ الفلاسفه درخراسان با زندگي وداع كرد. وي بعد ازمرگ استاد خود ابوزيد بلخي به بغداد رفت و بعد ازمدتي به بخارا بازگشت. درادامه سفرمدتي درنيشابوربود و ري مسكن گزيد؛ و ازحمايت ابوالفَضل ابن عميد وزيرآل بويه برخوردارشد. ابوالحسن عامري ازجمله مهمترين فيلسوفاني است كه درفاصله زماني ميان دو فيلسوف بزرگ يعني فارابي و ابن سينا مي‎زيسته است ازاين رو او را حلقه مفقوده فيلسوفان متقدم اسلامي شمرده‎اند. بسياري ازبزرگان فلسفه و دين سخنان عامري را درآثارخود نقل كرده‎اند، كه ازآن ميان ابوعلي مسكويه فيلسوف معروف و معاصرابن سينا را مي‎توان نام برد. همچنين شهرستاني نويسنده كتاب اَلمِلَل والنِّحَل او را ازفيلسوفان متأخراسلامي ذكرمي‎كند. هانري كُربين فيلسوف فرانسوي ضمن تجليل ازابوالحسن عامري او را ازچهره‎هاي درخشان و شايان توجه دردوره بين فارابي و ابن سينا مي‎داند. عامري افزون براينكه درفلسفه صاحبنظربود و كتابهاي مهمي دراين باره نوشت، درباب اخلاق و دين نيزتتحقيق و بررسي بسياركرد. او ازيك سو ايمان را نوعي اعتقاد صادق يقيني بشمارآورده و ازديگر سوي محل آن را قوه عاقله دانسته است. بنابراعتقاد عامري فلسفه مولود عقل و استدلال است وعقل هرگز ازفرمان خداوند سرپيچي نمي‎كند. ازكتابهاي ابوالحسن عامري فيلسوف پرآوازه مسلمان اَلاَعلام بمناقِب الاِسلام، «اَلاَمَدُ عَلَي الاَبد و اَلفُصولُ فِي المَعالِم الالهيَّة» را مي‎توان نام برد.

516 سال پيش درچنين روزي - 27اكتبرسال1492 ميلادي: در آستانه سفر كريستف كلمب سواحل شرقي كوبا كشف شد و اسپانيائي‎ها از همان ابتداي ورود به اين جزيره به استثمار مردم اين سرزمين و غارت منابع طبيعي آن پرداختند. گفتني است درآن زمان نزديك به يك ميليون تن از اقوام مختلف سرخپوست دركوبا سكونت داشتند و استثمار آنان در سال1511ميلادي به اوج خود رسيد. در ادامه سياست استعماري، اسپانيا با انتقال برده‏هاي سياه پوست از آفريقا به كوبا و ايجاد مزارع و كارخانه‎هاي متعدد در اين جزيره آن سرزمين را به صورت پايگاه اصلي استقرار قواي استعمارگر خود درآورد. قابل توجه است كه دولت اسپانيا براي نفوذ كامل خود بركوبا، به قتل عام سرخپوستان يعني ساكنان اصلي اين سرزمين پرداخت. سرانجام شورش‎هاي مردم كوبا مبدّل به نهضت استقلال طلبانه شد ولي با فراز و نشيب‎هاي فراوان مواجه گشت و در سال 1898ميلادي استعمارآمريكا جايگزين اسپانيا گرديد. اين كشور در سال 1902ميلادي به استقلال كامل دست يافت.