عضو هيئت علمی دانشگاه تهران گفت: مسئوليت‌هايی كه قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران متوجه رهبری می‌داند، ريشه در فقه شيعه دارد و بر آمده از ادله فقهی است.

به گزارش شبكه اجتهاد، حجت‌الاسلام و‌المسلين عبدالله اميدی‌فرد عضو هيئت علمی دانشكده الهيات دانشگاه تهران در پاسخ به اين سوال كه در عصر غيبت پيروی از ولايت و امامت به چه معناست، گفت: در فرمان مكتوبی كه از سوی امام عصر به شيعيان صادر شده است، فرموده‌اند «در حوادث و پيشامدها به عالمان دين مراجعه كنيد.»
وی اظهار كرد: همه دانشمندان شيعه از اين رهنمود استفاده كرده‌اند كه شيعيان بايد در عصر غيبت برای دريافت احكام دين دست به دامان علما شوند اما محدوده اين رجوع به عالمان دين تا به كجاست؟ برخی همچون امام خمينی (ره)رجوع به عالمان دين را در دايره بسيار گسترده‌ايی طرح كرده‌اند كه جز با تشكيل حكومت دينی ميسر نخواهد شد .برخی ديگر از علما دايره رجوع به عالمان را در حد تبيين احكام و مسئله تقليد از مراجع بسنده كرده‌اند.
اميدی‌فرد با بيان اينكه نظر امام(ره) مورد قبول حوزه‌های علميه است، افزود: از ديدگاه امام پيروی و تبعيت از ولی‌فقيه به مثابه پيروی از امام معصوم است، به عبارت ديگر ولايت فقيه، استمرار خط امامان و پيامبر است، اگر بخواهيم اسلام را در همه ابعاد آن يعنی عبادات، مسائل اجتماعی و سياسی، مسائل حقوقی و... به منصه عمل برسانيم راهی جز تبعيت از پيامبر و معصوم در عصر حضور و پيروی از ولايت فقيه در عصر غيبت باقی نمی‌ماند.
وی با اشاره به وظيفه يك شيعه واقعی اظهار كرد: برای يك شيعه كه ادعای پيروی از معصوم را دارد در اين عصر با تبعيت از فقها كه ولايت امر دارند و شخص ولی‌فقيه كه با پذيرش عملی جامعه (بيعت امت) و فقهای ديگر، مسئوليت به دوش وی گذاشته شده تبعيت خود را از او به مثابه امام معصوم نشان دهند.
عضو هيئت علمی دانشكده الهيات دانشگاه تهران در مورد وظايف ولی‌فقيه در عصر غيبت ابراز كرد: به‌ دستور معصومين(ع)، وظيفه شيعيان در عصر غيبت مراجعه به عالمان دين است و عالمان دين هم بايد جوابگوی همه نيازهای شيعيان در عصر غيبت باشند، اما به منظور جلوگيری از هرج و مرج و مشخص بودن مسئوليت پاسخگويی، علمای بلاد شيعه پذيرفته‌اند كه بر اساس يك برنامه منظم كه در قانون اساسی آمده اين مسئوليت را بر عهده يك نفر از ميان خود بسپارند.
وی دراين زمينه عنوان كرد: ولی‌فقيه در عصر غيبت در شكل كنونی جامعه بر اساس پذيرفتن توده امت و بيعت عموم شيعيان و عدم‌مداخله ديگر فقها شكل گرفته است و همه مسئوليت‌های متصور در اداره يك جامعه را كه از پيامبر و امام متوقع هستيم، عهده‌دار است، مسئوليت‌هايی كه قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران متوجه رهبری می‌داند ريشه در فقه شيعه و بر آمده از ادله فقهی است.
اميدی فرد با بيان اينكه شبهات وارده به بحث مهدويت بعد از انقلاب اسلامی شدت گرفته است، گفت: همواره هر ديدگاه و نظريه جديد، پرسش‌هايی را به منظور تبيين بيشتر به دنبال خود دارد، نظريه مهدويت به عنوان يكی از نشانه‌های بارز شيعه نيز مورد توجه ديگر مذاهب و اديان بوده و هست اما اينكه پس از انقلاب اسلامی اين شبهات فزونی يافته شايد دلايلی دارد.
وی در مورد اين دلايل افزود: برای اولين بار نظريه ولايت فقيه در همه ابعاد آن تجلی يافت و نمود عينی گرفت و فلسفه مهدويت و انتظار را برای جهانيان كه قبلا در حد يك آرزو جلوه داشت به مرحله عملی شدن بسيار نزديك ساخت، يعنی بسياری از مردم درك كردند كه بر اساس انديشه‌های دينی می‌توان جوامع را اداره كرد، پس انتظار منجی عالم بشريت كه قطعا ره‌آورد آن يك حكومت دينی كامل است امكان تحقق يافتن دارد.
عضو هيئت علمی دانشكده الهيات دانشگاه تهران در مورد دلايل ديگر اظهار كرد: زود به ثمر نشستن انقلاب موجب شد كه از سويی انديشه‌وران اسلامی برای بسياری از جهات به تبيين دقيق مباحث نپرداخته و از سويی با سيل پرسش‌های پژوهشگران مواجه شويم، از طرف ديگر بدخواهانی كه همواره از مذهب شيعه يك چهره منفی و منفور ارائه كرده بودند با ديدن اين موفقيت‌های پی‌در‌پی از موقعيت‌های پيش‌آمده سوء‌استفاده كردند و بسياری از پرسش‌های معمولی را در قالب شبهه‌های غيرقابل دفاع جلوه دادند.
 
منبع: خبرگزاری ایسنا