جام جم آنلاين: پايلوت توليد بنزين از ضايعات پليمري توسط محقق پژوهشگاه پليمر و پتروشمي ايران با موفقيت راهاندازي و تست شد.
مهندس مهرداد سيفعلي ، دانشجوي دکتري مهندسي پليمر پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران در گفتوگو با ايسنا ، با بيان اين كه ساخت پايلوت پيروليز با ظرفيت 20 کيلوگرم در ساعت براي توليد بنزين با حمايت مالي مديريت پژوهش و فناوري شرکت پالايش و پخش فرآوردههاي نفتي انجام شد، اظهار كرد: پس از سه سال فعاليت مداوم، موفق به توليد بنزين و گازوئيل از مخلوط پلاستيکهاي ضايعاتي شديم.
وي افزود: راندمان اين پايلوت در حدود 85 درصد بوده و به عبارتي 85 درصد خوراک مصرفي به بنزين و گازوئيل تبديل شده و 15 درصد آن نيز به گازهاي سوختي تبديل ميشوند که در صورت صنعتي شدن طرح ميتوان حرارت لازم براي واحد توليدي را از اين گازها تهيه كرد.
اين دانشجوي دکتري مهندسي پليمر پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران خاطرنشان كرد: در حدود 78 درصد از مايعات نفتي توليدي، بنزين بوده، 21 درصد گازوئيل و کمتر از يك درصد به واکس تبديل ميشود و تقريبا هر کيلوگرم پلاستيکهاي ضايعاتي - با توجه به اينکه چگالي بنزين در حدود 0.75 گرم بر سانتيمتر مکعب است- يك ليتر مايعات نفتي توليد ميکند.
به گفته سيفعلي ، در صورت حمايت دولت و شهرداريها از اين طرح ميتوان روزانه تا 3.3 ميليون ليتر بنزين از پلاستيکهاي دورريز شهري و پتروشيميها توليد كرد.
وي تصريح كرد: پسماندهاي پلاستيکي با توجه به سبک و حجيم بودن آن، يکي از بزرگترين مشکلات شهرنشيني محسوب ميشود. اين دسته از پسماندها به صورت ميانگين تا 200 سال در محيط باقي ميماند.امروزه در دنيا، بازيافت و استفاده مجدد از زبالهها به يکي از شاخصهاي صنعتي تبديل شده و کشورهاي پيشرفته داراي آمار بهتري در اين زمينه بوده و کمتر از روش سوزاندن و يا دفن براي حل مشکل پسماندها استفاده ميشود.
دانشجوي دکتري مهندسي پليمر پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران گفت: در ايران بخشي از پلاستيکها که غالبا شامل ظروف و لولههاي پلاستيکي ميشود، مجددا جمعآوري و بازيافت ميشود اما بخش بزرگتري از پلاستيکها شامل ظروف يک بار مصرف و پلاستيکهاي بسته بندي به مراکز دفن زباله سپرده ميشود.
سيفعلي خاطرنشان كرد: يکي از روشهايي که ميتوان براي تبديل پلاستيکهايي که قابليت بازيافت ندارند، استفاده کرد، فرايند پيروليز است. با استفاده از اين روش ميتوان پلاستيکهايي که به مراکز دفن زباله سپرده ميشوند و نيز پلاستيکهايي که در پتروشيميهاي پليمري به صورت کلوخه و غيره توليد شده و قابليت مصرف را ندارند به مايعات نفتي ارزشمند تبديل كرد.فرايند پيروليز عبارتست از تبديل کنترل شده پليمرها به مايعات با جرم مولکولي پايين و با حالت فيزيکي مايع و يا گاز که اين فرايند در غياب اکسيژن انجام ميشود.
وي تصريح كرد: تبديل اين پليمرها به مايعات و گازهاي سوختي از آن جهت ارزشمند است که خود اين مواد داراي ارزش سوختي پاييني هستند و حتي ممکن است به دليل برخي افزودنيهاي موجود در کالاي ساخته شده که عمدتا به صورت جامد هستند، مانع از سوختن و يا کند شدن سوختن آنها شود که در حين فرايند پيروليز اين مواد تجزيه شده و ماهيت خود را از دست ميدهند و مواد به دست آمده از پيروليز آنها عاري از اين ترکيبات هستند. اين در حالي است که در اکثر موارد، مايعات و گازهاي به دست آمده از پيروليز اين ترکيبات داراي ارزش سوختي بسيار بالايي است.
اين پروژه در قالب رساله مهندس سيفعلي با راهنمايي دکتر نکومنش انجام شده و نتايج آن به تاييد شرکت پالايش و پخش فراوردههاي نفتي رسيده است.