درباره تولد حضرت ابراهيم(ع) چند راويت نقل گرديد. بنا به روايت اول، که آن را در رويداد 25 ذي قعده بيان کرديم، آن حضرت در 25 ذي قعده ديده به جهان گشود.
اما بنا به روايتي که سيد بن طاووس به نقل از شيخ صدوق و شيخ طوسي از امام موسي کاظم(ع)، در الاقبال آورده است، حضرت ابراهيم(ع) در نخستين روز ذي حجّه ديده به جهان گشوده و در همين روز، خداوند سبحان وي را به دوستي[خليل]خويش برگزيد.
در تأييد همين قول، در روايتي آمد که ابراهيم خليل الرحمن(ع) در نخستين روز ذي حجه ديده به جهان گشود، پس هر کس اين روز را روزه بگيرد، کفاره شصت سال او خواهد شد.
شايان ذکر است، که حضرت ابراهيم(ع) پدر ارجمند حضرت اسماعيل(ع) وحضرت اسحاق(ع)
مي باشد بر اين اساس تمامي اديان توحيدي معروف [اسلام، مسيحيت، يهود، صابئين]و مذاهب مختلفه آن ها، به آن پيامبر عظيم و خليل الهي منتهي مي گردد.