اعتراف سازمان سيا بر ناكامي در پيش‏بيني مسائل انقلاب اسلامي ايران (1357ش)

مسؤولين سازمان سيا اعتراف كردند: اين سازمان در رابطه با پيش‏بيني مسائل ايران ناكام بوده است. چيزي كه ما پيش‏بيني نمي‏كرديم اين بود كه يك پيرمرد 78 ساله پس از 14 سال تبعيد، مردم ايران را به اين شكل به هم پيوند بزند.

اعلان رسانه ‏هاي گروهي آمريكا بر قطع حمايت از دولت "بختيار" (1357 ش)

امام در مصاحبه اي با خبرنگاران داخلي و خارجي نظر خودشان را بيان كردند و فرمودند كه من سلطنت شاه را قانوني نمي دانم. در همين روز 35 هزار آمريكايي، خاك ايران را ترك كردند. رسانه هاي جمعي اعلام كردند دولت آمريكا تماس خود را با شاه قطع كرده است و حتي اردشير زاهدي، سفير او را كه خود را به آمريكا نزديك مي دانست نپذيرفته اند. شاپور بختيار اعلام كرد كه حاضر به همكاري با طرفداران امام خميني است.

پیروزی خانم مارگارت تاچر در انتخابات (1353ش)

در انتخابات انگلستان خانم مارگارت تاچر که 49 سال دارد و زمانی وزیر فرهنگ بود در اولین دور انتخابات حزب محافظه کار با 130 رأی در مقابل 119 رأی ادوارد هیث نخست وزیر سابق و رهبر حزب محافظه کار انگلستان را شکست داده خود به رهبری حزب محافظه کار رسید

تولد "فرانْسْوا رابْلِه" اديب و نويسنده معروف فرانسوي (1494م)

فرانسوا رابله ادیب و نویسنده برجسته فرانسوی در چنین روزی از سال ۱۴۹۴ میلادی متولد شد. وی تحصیلات خود را در صومعه‏ای نزدیک زادگاهش سپری کرد و پس از آموختن الهیات و حکمت و فلسفه، به سلک روحانیون مذهبی درآمد. این امر بیش‌تر به سبب شوق او در فراگرفتن علوم ادبی یونان و روم بود تا به‌سبب تمایلش به علوم مذهبی و الهی. رابله از آن پس مدتی به سیر و سفر و مطالعه و ثبت خاطرات خود پرداخت و با بسیاری از فاضلان و ادیبان بزرگ زمان آشنایى یافت. او هم‏چنین پس از طی دروس دانشگاهی در رشته پزشکی، به طبابت پرداخت و چندین متن پزشکی را به زبان یونانی با تفسیرهای شخصی منتشر کرد. رابله هم‏چنین کتاب گارگانتوا و سپس رمان بزرگ پانتاگروئل را انتشار داد که از جانب برخی مقامات علمی و مذهبی به اتهام منافی اخلاق بودن محکوم گردید و باعث شد که وی مقام و جایگاه روحانیت خود را از دست دهد. با این حال، انتشار جلدهای دوم تا پنجم این اثر، باعث شهرت زیادی برای رابله شد و با ارائه تغییراتی در جلدهای بعد، سعی کرد تا رضایت مقامات مذهبی را نیز جلب نماید. رابله از نظر مورخان، مرد تحول بود و در دوره تحول می‌‏زیست. وی از آسایش می‌‏گریخت و تشنه تجسس و تبحر بود. همه وقت خود را با شوق و شیفتگی فراوان به آموزش می‌‏گذراند. او نمونه کامل عهد رنسانس به‌شمار می‌‏آمد که می‌‏کوشید تا فلسفه و معنویات زمان را در پرتو اندیشه‏های باستانی، نو گرداند. رابله بیش از هر چیز، در شیوه انشاء و به‌کار بردن قواعد زبان و برجا نشاندن درست کلمه و تناسب در ترکیب کلام، هنرمندی و استادی دارد و در نوشته‏‌ها، روح مضحکه‏آمیز و هزل و مطایبه فصیح و شیوا را با قدرت نویسندگی می‌‏آمیزد. وی با خطوط وسیع، چهره‏های مختلف انسان را به‌طور مسخره‏آمیز ترسیم می‌‏کند و نهاد آدمی را آن‌چنان که هست، به خواننده القا می‌‏نماید. شگفتی سبک نگارش رابله در آن است که میان خنده و دانش، رابطه نزدیک برقرار می‌‏دارد.