تبریز مرکز استان آذربایجانشرقی در سال 88 که به عنوان نخستین پایتخت تشیع در جهان اسلام به ثبت رسید امروز در روز میلاد پیامبر مهربانیها، حضرت محمد مصطفى (ص) و امام جعفر صادق(ع) رئیس مذهب شیعه هیچ رنگ و بویی از عید دیده نمیشود.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، تبریز مرکز استان آذربایجانشرقی در سال 88 در راستای ثبت میراث معنوی با حضور رئیس جمهور به عنوان نخستین پایتخت تشیع در جهان اسلام به ثبت رسید.
در روز میلاد پیامبر مهربانیها، حضرت محمد مصطفى (ص) و امام جعفر صادق(ع)، در هر شهر و دیاری که بروی آنجا را رنگ و بوی شادی و سرور به خود گرفته است.
فرقی نمیکند کجای این کشور عزیز باشی، خراسان، اصفهان، شیراز، کردستان، خوزستان، مازندران و...از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب یا هر جای دیگر ایران، هر جا باشی این روزها حال و هوای عیدی و جشن همه وجود شهرها و روستاهای این کشور و سایر کشورهای مسلمان را به خود گرفته است.
حال برگردیم به شهر خودمان، شهر اولینها، شهر تبریز، وارد شهر که میشوی انگار یک روز عادی و معمولی است، خبری از میلاد پیامبر نیست و فضاسازی محیطی نیز به شدت ضعیف است، به جز چند اداره که آن هم به یک بنر کوچک تبریک اکتفا کردهاند!
میلاد پیامبر مهربانی فرا رسیده است و در شهر تبریز که این روزها جولانگاه بنرهای متعددی از بنر تبریک انتصابهای مدیران شهری گرفته تا بنرهای خود تبریکی شده که بعضاً پیادهروهای شهر را تصاحب کرده و حقوق شهروندی شهروندان را به بازی گرفته، در میلاد پیامبر بزرگ خداوند و امام جعفر صادق(ع) رئیس مذهب شیعه در خاموشی محض بسر میبرد و هیچ رنگ و بویی از عید با خود به ارمغان نمیآورد!
مقصد ما پر کردن شهر از بنر و پارچه نوشته نیست بلکه فضاسازی محیطی بر اساس معیارهای شهری است که وقتی شهروندان وارد فضای شهری میشوند این احساس و تغییر را باید داشته باشند که امروز یک روز معمولی نیست.
شهرداری تبریز به عنوان یکی از متولیان اصلی این امر معلوم نیست در خواب زمستانی است یا مشغلههای دیگری دارد!
در شهر هیچ رخداد فرهنگی به مناسبت این روز دیده نمیشود حتی لامپ یا چراغی برای روشنایی و تزیین خیابانها در آستانه بزرگترین عید مسلمان نصب نشده است! به غیر از نصب چراغهای که برای تبریز 2018 نصب شده و در روزهای معمولی نیز همیشه روشن میکنند.
حال باید پرسید چه کسی مسؤول اجرای برنامههای فرهنگی و مذهبی در شهر هست؟ این همه نهادها موازی به غیر از شهرداری تبریز نیز چه مسئولیتی در قبال این روز دارند؟ آیا تنها بنر تبریک این روز کافی است؟ آیا نهادهای دولتی در قبال انتصاب مدیرشان در یک جشنواره تنها به نصب یک بنر تبریک اکتفا میکند؟
فضاسازی متناسب از جمله مواردی است که میتواند در بیننده آثاری مطلوب و خاطرهای خوش به جا بگذارد که تبریز با توجه به جایگاه معنوی و فرهنگی که در کشور و عرصه بینالمللی دارد فضا سازی متناسب با هویت خویش را به ویژه در اعیاد اسلامی میطلبد.
گزارش فارس حاکی است، به گواهی تاریخ، ورود اسلام به ایران، با استقبال ایرانیان روبرو بوده است و اکنون نیز در سایه وفاداری ایرانیان به این شریعت مقدس الهی است که اسلام، به عنوان مذهب رسمی کشور، تعیین شده است.
این شریعت مقدس، سرمنشا تحولات بسیاری در این کشور شده و به تبع آن، دوره های مختلف اجتماعی و حکومتی را در ایران، پایه نهاده است.
پس از تجزیه خلافت عباسی، این کشور، سال ها تحت فرمان حکمرانان ایلخانی بود و این تسلط، در معنای وجود حکومت و دولتی یکپارچه در نقاط مورد نظر نبود؛ بلکه تنها اداره ای سلطه گونه بر این مناطق بود و بس.
با پای گرفتن حکومت صفوی در ایران، کم کم اتحاد و یکپارچگی، چهره کشور را رنگی دیگر بخشید و در نهایت، شاه اسماعیل صفوی، با تاجگذاری در تبریز و اعلام مذهب تشیع به عنوان مذهب رسمی کشور، اتفاقی تازه در تاریخ کشور و شهر تبریز را رقم زد؛ اتفاقی که قرن ها بعد، زمینهساز انتخاب تبریز به عنوان اولین پایتخت تشیع گردید.
آیا داشتن نام تبریز پایتخت تشیع کافی است، یا مسئولیت مسئولان این شهر از جمله شهرداری تبریز و مسؤولان فرهنگی این شهر را سنگینتر میکند.