الحاق ايران به پيمان استعماري بغداد موسوم به "سنتو" (1334 ش)
كنفرانس كشورهاي عضو پيمان بغداد با شركت نخست‏وزيران ايران، تركيه، عراق، پاكستان و انگلستان و با حضور وزير امورخارجه آمريكا در بغداد به رياست نوري سعيد، نخست‏وزير عراق برگزار شد. در اين كنفرانس، پيمان سنتو منعقد شد كه اين پيمان در اصل به منظور جلوگيري از نشر كمونيسم به كشورهاي مجاور شوروي بود. چند روز قبل از اين كه حسين علاء نخست وزير ايران براي شركت در نخستين اجلاس پيمان بغداد عازم عراق شود، مورد سوء قصد يكي از اعضاي سازمان فدائيان اسلام با نام مظفر ذوالقدر قرار گرفته و از ناحيه سر مجروح شده بود. اما به رغم اين سوء قصد، علاء مسافرت خود را انجام داد و در كنفرانس بغداد شركت نمود. اين سوء قصد، نارضايتي افكار عمومي ايران را از شركت در اين دسته بندي نظامي به نفع غرب، نشان مي‏داد. سرانجام پس از پيروزي انقلاب اسلامي، ايران از عضويت اين پيمان استعماري خارج شد و سنتو عملاً منحل گرديد.

مهديقلي هدايت رئيس الوزراء وزيران خود را به اين شرح به مجلس معرفي كرد: (1307 ش)

فيروز فيروز وزير ماليه - علي اكبر داور وزير عدليه - يحيي قره گوزلو وزير معارف - سرتيپ شيباني وزير فوائد عامه - صوراسرافيل وزير پست و تلگراف-سردار اسعد وزير جنگ-اديب السلطنه سميعي وزير داخله-پاكروان كفيل وزارت خارجه-يحيي ديبا (ناظم الدوله) معاون رئيس الوزراء.

مرگ "گوستاو هوزاك" رئيس جمهور كمونيست چكسلواكي (1991م)

گوستاو هوزاك، سياست‏مدار كمونيست چكسلواكي و رئيس‏جمهور پيشين اين كشور در دهم ژانويه 1913م در براتيسْلاوا در شرق چكسلواكي به دنيا آمد. در قيام ملي مردم چكسلواكي در دوران جنگ جهاني دوم شركت كرد و مدتي نيز عهده‏دار وزارت كشور و حمل و نقل اين كشور بود. او در سال 1950م به رياست كميته مركزي حزب كمونيست چكسلواكي منصوب شد ولي سال بعد به زندان افتاد و در سال 1968م، هم‏زمان با تهاجم نيروهاي پيمان ورشو و ارتش سرخ شوروي به چكسلواكي و بركناري الكساندر دوبچك از مقام نخست‏وزيري، از زندان آزاد شد و به دليل آنكه قبلاً مراتب وفاداري و تابعيت خود را از مسكو به اثبات رسانده بود، به جانشيني دوبچك انتخاب گرديد. هوزاك كه به شدت مخالف اصلاحات در كشور بود، با حمايت مسكو، در سال 1969م دبير اول كمونيست، در 1971م، دبير كل حزب و بالاخره در 31 مه 1975م از طرف مجلس فدرال چكسلواكي، به رياست جمهوري اين كشور دست يافت. وي در سال 1977م تعداد زيادي از مخالفان حزب كمونيست را در كشور دستگير كرد و دو سال بعد نيز كليه اعضاي كميته مركزي حزب را تغيير داد. هوزاك سمت دبير اولي حزب كمونيست و رياست‏جمهوري چكسلواكي را در انتخابات ماه مه 1980م، در شرايطي كه هيچ كانديداي ديگري براي رقابت با وي وجود نداشت حفظ كرد. او از طرفداران سرسخت لئونيد بِرِژْنِف رهبر پيشين اتحاد جماهير شوروي سابق بود، ولي با به قدرت رسيدن ميخائيل گورباچف، دائماً اصلاحات وي در شوروي سابق را مورد حمله قرار داده و او را متهم به خيانت به آرمان ماركسيسم لنينيسم مي‏نمود. هوزاك كه به مدت هجده سال رهبر بلامنازع حزب كمونيست چكسلواكي بود، در سال 1987م از دبيركلي حزب و در دسامبر 1989م، تحت تاثير اصلاحات سياسي اروپاي شرقي، از رياست جمهوري استعفا داد و منزوي شد. گوستاو هوزاك سرانجام در 19 نوامبر 1991م در 78 سالگي درگذشت.