ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : سه شنبه 9 دي 1404
سه شنبه 9 دي 1404
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : چهارشنبه 12 آبان 1395     |     کد : 108189

دستیابی به ابررسانایی در ماده‌ای غیر ابررسانا

محققان برای اولین‌بار توانستند به ابررسانایی کامل در ماده‌ای غیرابررسانا دست پیدا کنند، پدیده‌ای که به واسطه آن مقاومت الکتریکی موادی که طبیعتا رسانا نیستند، به صفر می‌رسد.

همشهری آنلاین:محققان برای اولین‌بار توانستند به ابررسانایی کامل در ماده‌ای غیرابررسانا دست پیدا کنند، پدیده‌ای که به واسطه آن مقاومت الکتریکی موادی که طبیعتا رسانا نیستند، به صفر می‌رسد.

براساس گزارش ساينس الرت، اين روش جديد مفهومي را به نمايش مي‌گذارد كه اولين‌بار در دهه 1970 مطرح شد، اما تا به امروز به اثبات نرسيده‌بود و اكنون مي‌تواند به ايجاد شيوه‌هايي براي توليد ارزان‌تر ابررسانا‌هاي موجودي كه در دستگاه‌هاي ام آر آي و قطارهاي شناور وجود دارند،‌منجر شود.

به گفته پل چو محقق دانشگاه هيوستون ابررسانايي در زمينه‌هاي مختلفي كاربرد دارد كه دستگاه ام آر آي شناخته شده‌ترين آنها است. اما درصورتي كه بتوان مواد ابررسانا را با قيمتي ارزان‌تر و بهره‌وري بالاتر در دماي بالا توليد كرد، مي‌توانند طيف وسيعي از صنايع مختلف متحول خواهند شد. نه تنها مي‌توان از اين مواد براي ساخت سيستم‌هاي حمل و نقل فوق سريع و بدون اصطكاك استفاده كرد، بلكه مي‌توان با كمك آنها شبكه‌هاي برق را به بهره‌وري بسيار بالاتري رساند.

محققان دانشگاه هيوستون با القاي ابررسانايي در نقطه‌‌اي مشهور به نقطه رابط كه دو حالت مختلف ماده همزمان در آن ايجاد مي‌شوند، توانستند ارسنيد آهن كلسيم، ماده‌اي كه به هيچ وجه ابررسانا نيست را به درجه ابررسانايي برسانند.

به گفته محققان استفاده از نقاط رابطي كه به صورت طبيعي ايجاد شده‌اند يكي از شيوه‌هاي دست‌يابي به ابررسانايي است و پروژه جديد به خوبي نشان مي‌دهد ابررسانايي در تركيبي شناخته شده و غيررسانا قابل القا است.

ايده اصلي قابل القا بودن يا ارتقا دادن ابررسانايي در نقطه رابطي است كه دو ماده با يكديگر تركيب مي‌شوند، ايده‌اي كه اولين بار در دهه 1970 مطرح شد و اگرچه محققان بسياري تلاش كردند آن را به اثبات برسانند، محققان نتوانستند تاثير فشار و تركيبات شيميايي را از نتيجه به دست آمده جدا سازند، از اين رو اين ايده تا به امروز به رسميت شناخته نشده‌بود.

محققان دانشگاه هيوستون براي تاييد اين فرضيه در محيطي با فشار طبيعي كار كردند و از تركيب شيميايي خالص استفاده كردند. محققان اين ماده را تا دماي 350 درجه سانتيگراد گرم كردند تا فرايندي به نام بازپخت در ماده ايجاد شود، فرايندي كه در آن ماده پس از داغ شدن به آرامي سرد مي‌شود.

اين فرايند دو حالت مجزا را در تركيب ايجاد كرد كه باعث شد ارسنيد آهن كلسيم به صورت غيريكنواخت سرد شود. اگرچه هيچ يك از دو حالت ابررسانا نبودند،‌محققان توانستند در لحظه‌اي كه دو حالت همزمان وجود داشتند، ابررسانايي را ديابي كنند و فرضيه نقطه رابط را به اثبات برسانند.

ارسنيد آهن كلسيم در دماي 25 كلوين،‌برابر منفي 248.15 درجه سانتيگراد به ابررسانايي رسيد،‌از اين رو هنوز نمي‌توان براي اين ماده كاربردي صنعتي متصور شد. اما محققان قصد دارند در مرحله بعد از همين فرايند براي يافتن شيوه‌هايي استفاده كنند كه مي‌توانند بهره‌وري ابررساناهاي دماي بالا را در اين نقاط رابط به حداكثر برسانند.


نوشته شده در   چهارشنبه 12 آبان 1395  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode