دانشمندان به راحتي مي توانند به هر کسي نشان دهند چگونه در فيلم ها ، افراد به آتش کشيده مي شوند اما يکي از نويسندگان کنجکاو نشريه پاپ ساينس کنجکاوي خود را به صورت عملي برطرف کرده است.
به گزارش مهر ، در فيلم ها بسيار ديده مي شود که افراد از ميان ساختمان هاي شعله ور به بيرون مي پرند، صحنه هايي که اجراي آنها به نظر بسيار خطرناک مي آيند اما اگر خوب دقت کنيد خواهيد ديد که اين افراد معمولا بدن خود را کاملا پوشانده اند و مدام به اين سو و آن سو حرکت مي کنند.
اين دو حرکت ، عوامل کليدي هستند که چنين بدلکاري هايي را ساده و ممکن مي کنند. براي عملي شدن بدلکاري آتش سوزي ، بايد چيزي ميان فرد و شعله ها قرار بگيرد اما اين ماده نمي تواند آب باشد زيرا به سرعت بر زمين خواهد ريخت.
از اين رو افراد بدلکار معمولا از لباس هايي استفاده مي کنند که محتوي فيبرهاي پليمري اَبجاذب هستند و آب را در خود نگه مي دارند. يک لايه از چنين پارچه اي مي تواند آنها را براي مدتي خنک نگه دارد اما آنها بايد به حرکت کردن ادامه دهند تا شعله ها به صورت آنها آسيبي وارد نکنند.
در صحنه هايي که بايد پوست بدن انسان در ميان آتش نمايش داده شود، بدلکاران از ژلي مخصوص و ضد آتش محتوي آب استفاده مي کنند، ژلي که يک لايه نازک از آن تقريبا در تصويرها ديده نمي شود.
در صورتي که دست خود را مشابه نويسنده کنجکاو نشريه پاپ ساينس به اين ژل آغشته کنيد به راحتي مي توانيد آن را به اتش بکشيد، به اين شرط که دست را به صورت مداوم حرکت دهيد، در غير اين صورت پس از چند ثانيه به تدريج حرارت را به خوبي احساس خواهيد کرد.
همچنين استفاده از لباس هاي پر آب معمولي مانند کلاهي کاملا خيس نيز مي تواند براي مدتي از نفوذ آتش به پوست بدن انسان جلوگيري کند. با اين همه اينها حيله هاي بدلکاري هستند که اجراي آنها نيازمند آموزش هاي بسيار ويژه است، معمولا بازي با آتش نتيجه اي به جز سوختن ندارد.