دكتر محمد مصدق، نخستوزير محمدرضا پهلوي، از ماهها قبل از كودتاي 28 مرداد 1332، درصدد اجراي نقشهاي بود تا صحنه را با يك كودتاي ساختگي و با وجهه ملي خالي كند. تا به اين ترتيب به صورت يك قهرمان ملي، عنوان گردد. اين در حالي بود كه عوامل استكبار با كمك ايادي داخلي، قصد كودتا عليه مصدق را نيز در سر ميپروراندند. آيتاللَّه كاشاني كه خطر كودتايي با حمايت بيگانه را احساس كرده بود، تلاش زيادي به عمل آورد تا جلوي كودتا را بگيرد تا مصالح مملكت فداي منافع بيگانگان نشود. وي در اين راه متحمل سختيهاي فراواني شد و روحانيان و نزديكان آيتاللَّه، از طرف دولت دستگير و بازداشت شدند. عوامل داخلي و خارجي نيز كه آيتاللَّه را مانعي براي تحقق اهداف شوم خود ميديدند، آن چنان شخصيت اين مرد بزرگ و شريفِ روحاني را لكهدار كردند كه شايد بتوان آن را در تاريخ ايران بيسابقه دانست و اين همان چيزي بود كه استعمارگران آمريكا و انگليس مايل بودند از طريق مصدق و دوستانش عملي شود. همچنين با اينكه دكتر مصدق، به دستگيري قدرت در بار دوم نخستوزيري خود را مديون مجاهدتهاي مردمي به رهبري آيتاللَّه كاشاني بود، معالوصف در پاسخ به نصايح دلسوزانه آن عالم نستوه، ايشان را از دخالتدر امور سياسي منع كرد. با اين حال آيتاللَّه كاشاني به خاطر مصالح ملي و پرهيز از ايجاد دو دستگي از رودررويي با مصدق اجتناب ميورزيد تا اين كه يك روز قبل از وقوع كودتا، ايشان طي نامهاي، مصدق را از وقوع كودتاي حتمي آگاه كرد. اما دكتر مصدق كه ملت را پشتيبان هميشگي خود ميدانست، تنها به فكر خود بود و به قول آيتاللَّه كاشاني، اين هدف را تعقيب مينمود كه قهرمانانه زنده بماند. مصدق در نهايت با گسستن از روحانيت و مردم، در اثر كودتاي 28 مرداد، نهضت خروشان مردمي در 30 تير 1331 را به شكست كشاند و از آن پس، كشور به مدت 25 سال، در اختيار اجانب، به ويژه آمريكا قرار گرفت.