رحلت آیت الله سیدعلیاکبر برقعی قمی (1366ش)
اشاره:
آیت الله سیدعلیاکبر برقعی قمی متخلص به کاشف در سال ۱۲۷۸ش (۱۳۱۷ق) در قم بهدنیا آمد.
وی پس از فراگیری مقدمات علوم حوزوی،
راهی نجف اشرف شد و از محضر حضرات آیات:
میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی، فقه و اصول و از میرزا علیاکبر حکمی یزدی، منطق و فلسفه و هیئت را فرا گرفت. آیتالله برقعی همچنین از حضرات آیات میرزامحمد ارباب،
شیخعباس قمی و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت و حدیث گرفت. آیتالله برقعی از آن پس راهی قم
شد و پس از ورود آیتالله شیخعبدالکریم حائری به قم، وی بهعنوان یکی از مشاوران آن بزرگوار،
درباره مشکلات طلاب با مؤسس حوزه علمیه، تبادل نظر میکرد. آیتالله برقعی در زمان
جنگ جهانی دوم به تشکیل انجمن خیریهای جهت کمک به مردم همت گماشت و پس از جنگ،
در اجتماعات متعددی سخنرانی کرد.
این عالم ربانی بهعنوان یک پیشوای روحانی
در کنگره جهانی صلح در پاریس و وین به ایراد سخن پرداخت که
پس از آن سخنرانی و مراجعت از اروپا،
از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید،
چهارده سال به طول انجامید.
همچنین «راهنمای دانشوران»، «مهر تابان»، «جلوه حق»، «درج گهر» و «سیاستنامه حضرت علی (ع)» و... از جمله آثار اوست.
آیتالله برقعی قمی در سیزدهم مردادماه ۱۳۶۶ش
برابر با هشتم ذیالقعده ۱۴۰۷ق
در سن هشتاد و هشت سالگی در تهران درگذشت.
* درگذشت احمد راد نویسنده
و مترجم معاصر (1363ش)
اشاره:
احمد راد ملقب به بصیردیوان، فرزند حاجمیرزا مصطفی بود. چهارده ساله بود که پدرش درگذشت و سرپرستی خواهر و برادر و مادر را به عهده گرفت. او تحصیلات خود را
در مدرسه علمیهای در باغ نگارستان و سپس در مدرسه آلیانس فرانسه طی نمود.
وی بههنگام تحصیل در مدرسه آلیانس و تکمیل تحصیلات، به شغل معلمی نیز
پرداخت و در مدارس ملی به کار تدریس
اشتغال یافت و پس از مدتی، به خدمت وزارت معارف درآمد
- و مدتی تصدی وزارت معارف را بر عهده داشت -
وی در این زمان، مأموریتهایی را به شهرهای رشت، شیراز و مشهد عهدهدار شد.
در ضمن مأموریت به رشت بود که تصمیم گرفت به جنگل کسما برود؛ در آنجا
به سراغ میرزاکوچکخان جنگلی رفت. میرزا او را مأمور دریافت گمرک انزلی کرد.
وی در زمان تصدی گمرک انزلی بدون چشمداشت به درآمد گمرک، وظائف خود را انجام داد. پس از آن،
راد مجدداً به معلمی پرداخت و مسئولیتهایی را
تحت عناوین معاون و سپس ریاست فرهنگ
شهرستانها، بازرس عالی وزارتی،
ریاست آموزش ابتدائی و... را به عهده گرفت. وی همچنین از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۵۸ش
که بهعلت ناتوانی جسمی از مشاغل رسمی
کنارهگیری کرد مستوفی مدرسه شهید مطهری
(سپهسالار سابق) بود. احمد راد مقالههای بسیاری را
از زبان فرانسه ترجمه کرده است که بیشتر آنها
در مجله «یغما» به چاپ رسیدهاند. از او بیش از سی اثر به یادگار مانده است. احمد راد سرانجام در ۱۳ مرداد ۱۳۶۳ش در تهران دار
فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.
از جمله آثاری که از احمد راد بهجا ماندهاند،میتوان به «آگهی دل از آینده؛
آیا رمز وراثت کشف شده است؟؛ آیا عمر آدمی
به ۱۵۰ سال خواهد رسید؟؛ از اتم چه میدانیم؟؛
از حیوانات هواشناسی بیاموزیم؛
از سنجاب تقلید نکنید؛ از هر خرمنی خوشهای؛
انسان برتر از انسانها؛ پیدایش حیات
بر روی زمین؛ پیروزی بزرگی
در زیستشناسی؛ پیروزیهای تازه
در کشف اسرار مغز؛ ترقی معجزهآسای ژاپن؛
تعیین ارزش اصول اخلاقی هر نسل؛ تولد عیسی؛ جهانی که در آن زندگی میکنیم؛ چرا با بینی نفس میکشید؟
چرا جان کلن به خدا ایمان آورد؟
حدود قوه ادراک آدمی؛ خطرات فرود آمدن
بر روی ماه؛ خواب دیدن از نظر علمی؛ درسی که آموختیم؛ دستورهایی برای صد سال عمر کردن؛ زخم چگونه التیام میپذیرد؟؛ زندگی شگفتانگیز موریانه؛ ساعت چند است؟؛ صد سال عمر کنید
با نشاط جوانی؛ کشف زبان حیوانات؛
گردباد حیرتانگیز جهان؛ ممکن است شما جوانتر
از آن باشید؛ نسخهای برای گوارا کردن زندگی؛ نیوتن؛ یک ماشین الکترونیک در مغز بشر اشاره کرد.