اخترشناسان براي اولين بار به اولين تصوير تاييد شده از يک برخورد اخترواره اي در فضا دست پيدا کرده اند.
به گزارش خبرگزاري مهر، زماني که دانشمندان براي اولين بار در ماه ژانويه اين جرم به نام P/2010 A2 را با استفاده از فضاپيماي روزتا در کمربند اخترواره اي مشاهده کردند، ساختار و ادامه دم مانند آن باعث شد دانشمندان اين جرم را يک ستاره دنباله دار ببينند با اين همه نگاهي دقيق تر نشان داد اين جرم چيزي بسيار عجيب تر است و تصاوير به ثبت رسيده توسط هابل پرده از ساختار هسته X شکل ماننده اين جرم برداشت.
با ديدن تصوير هابل اخترشناسان آژانس فضايي اروپا دريافتند موفق به کشف پديده اي نادر شده اند، آنها گمان بردند سنگي به وسعت سه تا پنج متر با سرعتي برابر 18 هزار کيلومتر بر ساعت و با قدرتي برابر قدرت يک بمب اتم کوچک به اخترواره اي بزرگتر برخورد کرده است.
طي اين رويداد اخترشناسان توانسته اند به جاي گمانه زني در رابطه با وقوع چنين رويدادي در چند ميليون سال گذشته، براي اولين بار برخورد ميان دو اخترواره را به صورت نسبتا مستقيم مشاهده کنند. اخترواره کوچکتر در اين برخورد تبخير شده و باريکه اي از مواد از اخترواره بزرگتر به جا ماند. سپس فشار ناشي از تابشهاي خورشيدي ذرات به جا مانده را در ادامه بقاياي اخترواره بزرگتر قرار داده و دنباله اي مشابه دم يک ستاره دنباله دار به وجود آورده است.
تصوير هابل نشان مي دهد هسته اين جرم وسعتي برابر 120 متر دارد و دنباله آن حاوي ذراتي به بزرگي يک تا 2.5 ميليمتر است. براي توضيح شکل X مانند اين جرم مي توان به پرتاب کردن يک تکه آجر به ميان يک استخر آب فکر کرد. الگوي بازتاب آب الگويي يکپارچه نيست، بلکه مجموعه اي از فورانها، رشته ها و قطرات است که شکل آجر و زاويه برخورد آن به سطح آب را بازتاب مي دهد و از آنجايي که در زمينه جرم جديد به نظر نمي آيد هدف و جرم پرتاب شونده شکلي کروي داشته باشند، مي توان گفت شکل X مانند شکل نامنظم برخوردي خارج از مرکز را به تصوير کشيده است.
تا قبل از اين برخورد، دو جرم کيهاني که P/2010 A2 را به وجود آورده اند، به دليل کم نور بودن بيش از اندازه قابل رديابي نبوده اند. دانشمندان نتوانسته اند شاهد خود برخورد باشند زيرا اين پديده زماني رخ داده که دو جرم با خورشيد هم مسير بوده اند اما مدلسازي هاي رايانه اي نشان مي دهند اين برخورد در حدود فوريه سال 2009 رخ داده است.
اين يافته ها نشانه هايي جديد را از چگونگي رفتارهاي اخترواره اي در زمان برخورد آنها با يکديگر و چگونگي شکل گيري ذرات و مشارکت آنها در شکل دادن به غبارهايي که در ميان سامانه خورشيدي پراکنده اند را در اختيار دانشمندان قرار خواهد داد.
بر اساس گزارش فاکس نيوز، اين اطلاعات از آن رو اهميت دارند که دانشمندان با استفاده از آنها مي توانند منشا غبارهاي کيهاني موجود در سامانه خورشيدي به همراه نسبت تاثير برخوردهاي اخترواره اي در توليد اين غبارها را درک کنند. اخترشناسان در نظر دارند سال آينده با استفاده از هابل اين جرم را دوباره مورد بررسي قرار دهند تا اطلاعات بيشتري از تاثير پرتوهاي خورشيدي بر روي ذرات اخترواره اي و چگونگي شکل گيري هسته عجيب آن به دست آورند.