ریاکار کسی است که کارهای خوبی انجام می دهد ولی آن کارها را به خاطر خدا انجام نمی دهد، به خاطر دیگران انجام می دهد، به خاطر اینکه از او تعریف کنند یا اینکه از او خوششان بیاید....

بنابراین هر چقدر هم کارهای خوبی انجام دهد، باز هم خداوند مهربان به او پاداشی نمی دهد و او را دوست ندارد. خداوند به ما دستور داده است هر کار خوبی را فقط به خاطر او انجام دهیم و در دلمان ریا نکنیم.

یک روز یک شخص ریاکار در محلی تنها نماز می خواند. او مثل همیشه تند تند نماز می خواند. اما یک دفعه از پشت سرش صدایی شنید و فکر کرد کسی وارد شده است و دارد نماز خواندن او را می بیند. برای اینکه به آن فرد نشان دهد که چقدر  با ایمان است، نمازش را طولانی کرد.

او کلمات نماز را خیلی آهسته و با صدای بلند خواند. برعکس همیشه این دفعه یک ساعت ،نمازش را طولانی کرد. اما وقتی نمازش تمام شد و پشت سرش را نگاه کرد، دید که یک سگ ولگرد، از سرمای هوا، داخل آن مکان شده است.

تازه فهمید که چه کار اشتباهی انجام داده است. یک ساعت به خاطر یک سگ نمازش را طولانی کرد در حالیکه قبلا نمازهایش را تندتند و پر از اشتباه می خوانده است. نمازهایی که کسی به جز خدا نمی دید.