شکی نیست که محیط آرام و سرشار از محبت و انس و الفت، خواسته¬ی همه¬ی افراد جامعه است و وظیفه والدین است که این شرایط را در محیط خانواده حاکم کنند، ولی متأسفانه گاهی به دلیل عواملی که معمولاً ریشه در فرهنگ دارد، این خواسته¬ی فرزندان نادیده گرفته می¬شود و مشکلات روحی و روانی برای جوانان به وجود می¬آید. دراین وضعیت فرزندان چه باید بکنند؟

به طور کلی سه راه پیش روی فرزندان می¬باشد. 1- برخورد و مقابله با والدین؛ 2- فرار از خانه؛ 3- رفق و مدارا و سازگاری. بدیهی است که برخورد قهرآمیز با والدین جز پیچیده¬تر کردن اوضاع نتیجه¬ای ندارد، فرار از خانه نیز با وجود مشکلات اجتماعی به ویژه برای خواهران تصمیم عقلایی نیست، بنابراین تنها راه باقی مانده همان سازگاری با محیط خانواده است. هر چند انتخاب این روش برای فرزنان سخت است، اما مطمئن¬ترین راه است. در این میان خویشاوندان نقش بسزایی در تعادل و استحکام خانواده دارند که متأسفانه از آن محروم می¬باشید. با توجه به این که حضرت عالی خواهری تحصیل کرده و با شخصیت هستید و از نظر مالی تا حدودی مستغنی از دیگران می¬باشید می¬توانید با توکل به خدا و تدبیر و برنامه¬ریزی، زندگی خوبی برای خود و دیگر خواهرانتان ترسیم نمایید. در شرایط کنونی سعی کنید اوقات خود را در خارج از منزل در محیط مدرسه و یا کتاب خانه بگذرانید تا با والدین کم¬تر مواجه شوید. برخوردهای تند والدین حاکی از شرایط نا متعادل روحی آن ها و اعتیادی است که به آن مبتلا هستند. باید این واقعیت را بپذیرید و خود را با آن تطبیق دهید تا ان شاء الله زمینه¬ی ازدواج فراهم گردد.

آن چه مهم است، حفظ خون سردی و امیدواری است به جنبه¬های مثبت زندگی و به لطفی که خداوند در حق شما داشته تا با وجود شرایط سخت، تحصیل خود را به پایان رسانده و به شغل مقدس معلمی بپردازید. از این فرصت استفاده کنید و با استفاده از سخنان پیشوایان دین که همگان را به مدارا کردن با دیگران فرا خوانده¬اند، توان تحمل و مقاومت خود را بالا ببرید. امام باقر(علیه السّلام) می¬فرماید: ((صلاح و مصلحت کلی زندگی همانند ظرفی است که دو سوم آن هوش مندی و کیاست و یک سوم آن تغافل است.))1

تغافل به معنای نادیده گرفتن لغزشها و تحمل امور است. کسانی که تغافل نمی¬کنند همواره در رنج و عذاب به سر می¬برند. علی(علیه السّلام) می¬فرماید: (( کسی که تغافل نکند و از بسیاری از امور چشم¬ پوشی ننماید، زندگیش تیره و تار خواهد بود.))2

 

پی نوشت¬ها:

1. سفینـة البحار، ج2، ص 323.

2. غررالحکم، ج5، ص 455.