تا به حال در مورد ضرر و زيان‌هاي غذاهاي آماده، يا اصطلاحاً فست‌فودها زياد شنيده‌ايم. بررسي‌هاي زيادي نشان داده است كه غذاهاي آماده و نيز مواد غذايي بسته‌بندي‌شده و نيمه آماده، مانند كنسروها، مي‌توانند حاوي نمك، شكر يا چربي زيادي باشند و به همين علت كارشناسان و محققان، در مورد خطرهاي مصرف بي‌رويه آنها به ما هشدار داده‌اند. اما اين سكه روي ديگري هم دارد كه به تازگي گروهي از محققان به آن اشاره كرده‌اند و آن اين كه مي‌توان خطرهاي اين مواد غذايي را به حداقل رساند و اجازه داد مردم از مزاياي آن بهره ببرند. به گفته يكي از اين محققان كه در اداره استانداردهاي تغذيه‌اي انگلستان مشغول است، غذاي آماده لزوما به معناي غذاي ناسالم نيست، همچنان كه غذايي كه در داخل منزل نيز آماده مي‌شود نيز، لزوما غذاي سالمي به شمار نمي‌آيد. به گزارش بي‌بي‌سي، اين كارشناس عقيده دارد به جاي اين كه مصرف غذاهاي آماده را به كلي طرد كنيم، بهتر است به فكر بهينه كردن مصرف آنها و سالم كردن‌شان باشيم. از جمله پيشنهادهاي مطرح شده در اين زمينه، اين است كه برچسب اطلاعات تغذيه‌اي اين مواد غذايي را بهتر، دقيق‌تر و شفاف‌تر كنيم، همچنين به مردم آموزش دهيم كه با استفاده از اين برچسب‌ها، خوراكي‌اي را كه مي‌خرند، آگاهانه انتخاب كنند. اين برچسب‌ها مي‌تواند حتي روي ساندويچ‌ها و پيتزاها هم قرار بگيرد تا هركس قبل از گاز زدن به ساندويچ‌اش، بداند كه با تمام كردن اين وعده غذايي، چه مواد سالم يا ناسالمي وارد بدنش مي‌شود. آموزش تغذيه صحيح به مردم، باعث مي‌شود كه هم در خريد غذاهاي حاضري و هم در تهيه آنها در منزل، با شناخت و آگاهي عمل كنند و به اين ترتيب احتمال بهبود تغذيه آنها بيشتر خواهد شد. متأسفانه مقوله برچسب اطلاعات تغذيه‌اي در كشور ما با تأخير زيادي نسبت به ساير كشورها راه‌اندازي شد و همه كالاهاي خوراكي هم حاوي چنين برچسب‌هايي نيستند. برچسب‌هاي موجود هم اشكالات زيادي در خوانده شدن دارند كه استفاده از آنها را براي عموم مردم ناممكن مي‌كند. يكي ديگر از محققاني كه با اين ايده همراه است، كارشناس تغذيه در دانشگاه كمبريج است. او عقيده دارد نمي‌توان در دوران معاصر مردم را مجبور به غذا درست كردن در منزل كرد؛ آن هم با توجه به كمبود وقتي كه اكثر مردم با آن دست به گريبانند. مطالعات قبلي اين محقق نشان داده است كه در سال1980 مردم به‌طور متوسط روزي 2 ساعت براي غذا درست كردن وقت مي‌گذاشتند در حالي كه امروزه اين زمان به كمتر از 20 دقيقه رسيده است. او مي‌گويد: نمي‌توان از مردم انتظار داشت كه كل برنامه زندگي‌شان را به خاطر غذا درست كردن زير و رو كنند. اگر پيشنهادي هم براي اصلاح وضعيت تغذيه مردم داريم، بايد پيشنهادي باشد كه با برنامه زندگي آنها متناسب باشد؛ وگرنه اين پيشنهاد دست‌نيافتني و غيرعملي به‌نظر مي‌رسد و قطعا شكست خواهد خورد. تعدادي از كارشناسان نيز توصيه مي‌كنند افرادي كه به‌دليل كمبود وقت، نمي‌توانند سبزي و ميوه تازه تهيه كنند و بخورند، بهتر است از ميوه‌ها و سبزي‌هاي منجمدشده استفاده كنند؛ البته مقداري از مواد مفيد اين خوراكي‌ها ممكن است در اثر انجماد از بين برود، اما باز مي‌توان گفت كه مصرف نوع منجمد آنها بهتر از مصرف نكردن‌شان است. آموزش مناسب به متصديان كارخانه‌هاي صنايع غذايي و نيز سرآشپزهاي رستوران‌هاي زنجيره‌اي نيز، يكي از پيشنهادهايي است كه در اين زمينه مطرح شده است؛ چرا كه مي‌توان با دادن اطلاع صحيح به آنها، اين كه هر وعده غذايي بهتر است چه ميزان چربي و نمك داشته باشد و اين كه با استفاده از چه روش‌هايي مي‌توان ميزان جذب چربي را در غذاهاي سرخ‌شده پايين آورد، از آنها خواست كه در طراحي خوراكي‌هاي سالم‌تر قدم بردارند.