ميشل يا مايْكِل فارادِي، شيمي‏دان برجسته انگليسي در 22 سپتامبر 1791م در انگلستان به دنيا آمد. وي هر چند داراي تحصيلات رسمي نبود اما به سبب مطالعه مستمر و حضور در درس‏هاي برخي از اساتيد، گنجينه‏اي از اطلاعات علمي اندوخت تا اين‏كه در سال 1824م به عضويت انجمن سلطنتي انگليس پذيرفته شد و در سال بعد به مديريت آزمايشگاه اين انجمن دست يافت. فارادِي با تلاش خود چنان پيشرفت كرد كه به مقام استادي شيمي دست يافت. با اين حال، كار بزرگ او، در رشته برق بود. وي پس از تجارب فراوان دريافت كه يك آهن‏ربا قادر به توليد برق است و بر اين اساس، نخستين دينام برق را كه پيشرو دينام‏ها و مولّدهاي كنوني است اختراع نمود. فارادِي هم‏چنين قوانين الكتروليز مبني بر تجزيه عناصر شيميايى يك ماده به كمك جريان برق را تدوين كرد و براي اولين بار توانست همه گازها را به مايع تبديل كند. فارادِي در سال 1821م براي نخستين بار در تاريخ علم توانست انرژي الكتريكي را به انرژي مكانيكي تبديل كند. اين امر سر و صداي فراواني را به پا كرد و فارادِي را در شمار پيش‏گامان علم قرار داد. وي علاوه بر مطالعه درباره الكتريسيته، در رشته‏هاي علمي ديگر نيز تحقيق مي‏نمود. فارادِي هيچ گاه از اختراعاتش در جهت تجارت و سودجويى استفاده نكرد. او تنها به پژوهش‏هاي علمي علاقه‏مند بود و جنبه‏هاي ديگر براي فارادِي اهميت نداشت. مايكل فارادِي را به دليل اختراع و كشف اصول كلي مولدهاي برقي و مطالعه فراوان در زمينه الكتريسيته، پدر موتور الكتريكي و مولد برق لقب داده‏اند. مي‏توان ادعا كرد كه كليه صنايع برقي جهان، امروزه براساس قوانين فارادِي بنا شده‏اند. به پاس خدمات اين دانشمند بزرگ، يكي از واحدهاي مهم اندازه‏گيري الكتريسيته را فاراد نام‏گذاري كرده‏اند. تحقيقات تجربي در برق در 3 جلد و تحقيقات تجربي در شيمي و فيزيك از جمله آثار اوست. اين دانشمند انگليسي سرانجام در 25 اوت سال 1867م در 76 سالگي درگذشت.