ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : پنجشنبه 4 خرداد 1402     |     کد : 201091

ترکیب دو روش برای درمان دیابت نوع دوم

محققان دانشگاه نانجیانگ طی یک پژوهش سعی کردند با ترکیب دو روش دیابت نوع دوم را درمان کنند.

محققان دانشگاه نانجیانگ طی یک پژوهش سعی کردند با ترکیب دو روش دیابت نوع دوم را درمان کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، دیابت نوع دوم وقتی در انسان ظهور می کند که بدن فرد نتواند میزان قند را تنظیم کند. این بیماری به آسیب های شدیدی عصبی و رگ های خونی منجر می شود و به همین دلیل تشخیص اولیه برای جلوگیری از آن ضروری است.

هرچند درحال حاضر هیچ درمانی برای دیابت نوع دوم وجود ندارد، گروهی از محققان دانشگاه نانجیانگ در چین روشی نوین برای شناسایی دلیل این بیماری ابداع کرده اند.

دیابت نوع دوم به طور معمول با مداخله انسولین( هورمون تنظیم کننده سطح قند خون) همراه است و به مقاومت انسولین منجر می شود که در نهایت کبد، ماهیچه و سلول های چربی نسبت به این هورمون به خوبی واکنش نشان نمی دهند.

تحقیقات پیشین حاکی از آن است که مقاومت انسولین توسط گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) یا مولکول‌های ناپایدار تولید شده توسط میتوکندری در سلول‌های ما، ایجاد می‌شود. تولید بیش از حد ROS می تواند منجر به آسیب DNA، پروتئین و RNA و مرگ سلولی شود.

محققان دسته ای از داروها به نام جداکننده های میتوکندری(mitochondrial uncouplers) را شناسایی کرده اند که تولید ROS را در منبع آن محدود می کند. این دستاور اهمیت زیادی دارد زیرا درمان های سنتی مبتنی بر آنتی اکسیدان فقط به مولکول های بی ثبات تشکیل شده را هدف بگیرد.

یک روش دیگر برای کاهش تولید ROS مازاد شامل استفاده از نانوذرات پلاتینیوم بسیار ریز است که برای ویژگی های آنتی میکروبال و ضد سرطان و آنتی اکسیدانی خود مشهور هستند. با این وجود ذرات به دلیل اندازه کوچک خود به سرعت از کبد پاک می شوند.

محققان دانشگاه نانجیانگ این دو درمان را ترکیب کردند تا حساسیت به انسولین را احیا و دیابت نوع دوم را درمان کنند. برای این منظور آنها یک قالب را با ذرات پلاتین و لایه ای از سلیس پوشاندند تا نانوپوشش را توسعه دادند. محققان در پژوهش خود از یک مدل حیوانی استفاده کردند. آنها نانو پوشش را روی موش های مبتلا به دیابت آزمودند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که مواد مذکور به طور موثری به کبد می روند، محتوای چربی را کاهش می‌دهند، معمولاً به عملکرد کبد کمک می‌کنند و در درمان مقاومت به انسولین امیدوارکننده هستند.

پژوهشگران معتقدند این دستاورد تاثیر قابل توجهی در کاهش وقوع دیابت نوع دوم دارد.


نوشته شده در   پنجشنبه 4 خرداد 1402  توسط   کاربر 1   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode