ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : يکشنبه 19 مرداد 1399     |     کد : 193210

روز شمار تاريخ

یکشنبه19مرداد1399-19ذی الحجه1441-9آگوست2020

ورود نيروهاي سازمان ملل به تهران و بغداد پس از قبول قطعنامه 598 شوراي امنيت (1367 ش)

ورود نيروهاي سازمان ملل به تهران و بغداد پس از قبول قطعنامه 598 شوراي امنيت (1367 ش)

ورود نيروهاي سازمان ملل به تهران و بغداد پس از قبول قطعنامه 598 شوراي امنيت (1367 ش)
پس از پذيرش قطعنامه ۵۹۸ شوراي امنيت از طرف جمهوري اسلامي ايران، آتش‏بس ميان طرفين از تاريخ ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ش برقرار شد. شوراي امنيت پيش از آن و در تاريخ هجدهم مردادماه سال ۱۳۶۷ش، قطعنامه ۶۱۹ را تصويب كرد كه به‏موجب آن، گروه ناظران نظامي ايران و عراق و سازمان ملل (موسوم به يونيماك) كه از حدود ۴۰۰ نفر از ۲۵ مليت مختلف تشكيل شده بود، در مرزهاي دو كشور مستقر شدند. • يكي از دلايل واهي رژيم بعثي عراق براي تجاوز به حريم نظام جمهوري اسلامي ايران، اختلاف بر سر مرزهايي بوده است كه در قرارداد ۱۹۷۵م الجزاير تعيين شده بود. پس از نزديك به هشت سال جنگ نابرابر كه تمام موجوديت رژيم عراق در خطر قرار گرفت، آمريكا و ديگر متحدان و ياوران رژيم بعث عملاً وارد جنگ گرديدند و حضرت امام خميني (ره)، با در نظر گرفتن مصالح عالي نظام اسلامي و با درك توطئه‏ گسترده‏ آمريكا و غرب براي سركوب انقلاب اسلامي و مردم مسلمان و انقلابي ايران، پس از مشورت با فرماندهان عالي نظامي و مسئولان مملكتي، قطعنامه‏ ۵۹۸ شوراي امنيت را پذيرفتند. شوراي امنيت در اين قطعنامه دو كشور ايران و عراق را به برقراري آتش‏بس و صلح دعوت كرده بود. جمهوري اسلامي ايران به‏واسطه‏ ويژگي‏هاي مثبت برخي از مفاد اين قطعنامه، به‏ويژه، بندهاي مربوط به معرفي متجاوز و پرداخت غرامت جنگي، موافقت خود را با پذيرش آن اعلام كرد. اما با وجود پذيرش قطعنامه‏ ۵۹۸ توسط جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق كه خود نيز آن قطعنامه را پذيرفته بود، تا زمان برقراري آتش‏بس رسمي در مردادماه سال ۱۳۶۷ش (اوت ۱۹۸۸م) به تهاجمات خود عليه جمهوري اسلامي ايران ادامه داد و خوي تجاوزگري خود را بار ديگر آشكار ساخت.

برگزاري كنگره بزرگداشت يكصدمين سال رحلت " ملاحسينقلي همداني" (1373ش)

برگزاري كنگره بزرگداشت يكصدمين سال رحلت " ملاحسينقلي همداني" (1373ش)

ملا حسينقلي همداني، فقيه، عابد، عارف و از بزرگان عرفاي اهل طريقت و رسيدگان سير و سلوك در سال 1239 ق در يكي از روستاهاي اطراف همدان به دنيا آمد. كودكي را به شباني گذراند و سپس در تهران در حوزه شيخ عبدالحسين تهراني معروف به شيخ العراقين در رشته معقول درس خواند. او سپس در سبزوار و نجف از محضر عالمان نامداري همچون ملاهادي سبزواري و شيخ مرتضي انصاري حكمت و فلسفه و فقه و اصول را فرا گرفت و در محضر درس اخلاق و عرفان آقا سيد علي شوشتري حاضر شد. شيخ محمدبهاري، ميرزا جواد ملكي تبريزي، سيد حسن صدر و سيد جمال الدين اسدآبادي از جمله شاگردان اين شخصيت برجسته ديني مي‏باشند. همچنين نامه‏ها و مُنشَآت در آداب سلوك، مناجات‏ها و تقريرات شيخ انصاري، از جمله آثار ملاحسينقلي همداني هستند. سرانجام اين عالم بزرگوار و عارف باللَّه در سال 1272 ش برابر با 1311 ق در هفتاد و دو سالگي در كربلاي معلّي به ديدار معبود شتافت و در همان شهر به خاك سپرده شد.

ولادت فقيه فاضل، استاد متأخرين آيت ‏اللَّه "شيخ مرتضي انصاري"(1214 ق)

ولادت فقيه فاضل، استاد متأخرين آيت ‏اللَّه "شيخ مرتضي انصاري"(1214 ق)

شيخ انصاري در نجف از محضر اساتيدي همچون حاج ملااحمد نراقي، شريف العلماء مازندراني، شيخ موسي و شيخ علي كاشف الغطاء بهره گرفت. وي پس از درگذشت صاحب جواهر، به مرجعيت عامه‏ي شيعه رسيد. همچنين در محضر درس شيخ انصاري، فضلاي زيادي زانوي ادب زدند و به مدارج بالاي علمي دست يافتند كه ميرزاي بزرگ شيرازي، آخوند ملامحمد كاظم خراساني، سيد جمال الدين اسدآبادي، ميرزا حبيب اللَّه رشتي و ده‏ها عالم ديگر از آن جمله‏اند. از اين عالم بزرگ، تأليفات و آثار ارزشمند علميِ چندي از قبيل كتاب رسايل، مكاسب، الصلاة و الطهارة و... به جاي مانده كه هم‏اكنون از منابع درسي حوزه‏هاي علميه‏ي شيعه مي‏باشند.

مرگ "پُل وِرْلَنْ" شاعر معروف فرانسوي (1896م)

مرگ "پُل وِرْلَنْ" شاعر معروف فرانسوي (1896م)

پُل ورلَن، شاعر برجسته فرانسوي در 20 ژانويه 1844م در شهر مِس در شمال شرقي فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود به محافل ادبي راه يافت و با انتشار مقاله‏اي تحقيقي درباره يكي از شعراي بزرگ فرانسه، مورد توجه قرار گرفت. ورلن در طول ساليان بعد، فراز و نشيب‏هاي متعددي را پشت سر گذاشت؛ با اين حال، با انتشار چند اثر ادبي خود از قبيل رومانْسْ‏هاي بي‏كلام، اشعار اتاق زندان، حكمت و توازي، شهرتي به دست آورد. او هم‏چنين پس از انتشار آثار كامل خود در پنج جلد در سال 1889م، از شهرت و احترامي غيرقابل انكار برخوردار شد و معروفيتي فراتر از كشور فرانسه به دست آورد. اشعار ورلن منعكس كننده زندگي آشفته و پررنج و روح منقلب او بود. تغزل ورلن، تغزل مردي رؤيايى و ناهشيار است كه به صورتي تزلزل‏آميز در خود فرو رفته و در سايه روشن وجداني نا آرام به سر مي‏برد. از سويى، تغزلي سرشار از هيجان‏هاي جسمي و از سوي ديگر لبريز از اضطراب‏هاي دروني و معنوي. ورلن به زبان شعرْ احساس تازه‏اي بخشيد و حتي الامكان آن را به موسيقي نزديك ساخت. شعرش از كلام آهنگين و انديشه‏اش از ابهام و تلقينات ذهني برخودار است. از نظر ورلن، فصاحت و صراحت كلام با شعر واقعي سازگار نيست و عجيب است كه شعرهايي اين چنين لطيف و پرجاذبه به وسيله كسي خلق شده باشد كه سراسر زندگيش با خشونت و ناهنجاري همراه بوده است. ورلن از شاعران مهم مكتب سمبوليست و نمادگرايي مبتني بر هنرِ به كار بستن نمادها، به شمار مي‏آيد و بهتر از هر شاعر ديگري در اين مكتب، توانسته است احساس لطيف و نرم و اندوهي مبهم و اشكي را كه بي‏دليل است بيان كند. ورلن هم‏چنين نفوذ فراواني بر مكتب سمبوليسم بر جاي نهاده است. پُل ورلن كه لقب ملك الشعراي فرانسه را داشت سرانجام در نهم اوت 1896م در 52 سالگي درگذشت.

بمباران هسته‏اي شهر "ناكازاكي" در ژاپن توسط ايالات متحده امريكا (1945م)

بمباران هسته‏اي شهر "ناكازاكي" در ژاپن توسط ايالات متحده امريكا (1945م)

پس از آن كه در ششم اوت 1945م اولين بمب هسته‏اي بر شهر هيروشيما فروريخت، در نهم اوت نيز، دومين بمب هسته‏اي امريكا، شهر ناكازاكي ژاپن را به كام مرگ و ويراني كشاند. در اين روز بر اثر بمباران هسته‏اي ناكازاكي در حدود هشتاد هزار نفر كشته و ده‏ها هزار نفر ديگر زخمي شدند. تلفات جاني اين حادثه، تنها به آن روز بر مردم ژاپن محدود نمي‏شود. چرا كه برخي از زخمي‏ها، سال‏ها پس از اين حادثه جان باختند. علاوه بر آن، عوارض شديد روحي و پيامدهاي زيست محيطي نيز در ادامه اين بمباران، خسارت ژاپن را بيشتر نمود. استعمال بمب هسته‏اي در ژاپن كه به انهدام كامل دو شهر پرجمعيت ژاپن و كشتار فجيع صدها هزار نفر انجاميد، بزرگ‏ترين فاجعه بشري در طول جنگ جهاني دوم به شمار مي‏آيد كه پس از گذشت ده‏ها سال، هنوز مورد بحث مطبوعات و محافل سياسي اجتماعي جهان است. امريكا بعدها در توجيه به كارگيري بمب هسته‏اي در ژاپن عنوان كرد كه در صورت خودداري از به كار بردن اين بمب، شايد بيش از ده ميليون ژاپني و يك ميليون امريكايي در جنگ براي تصرف جزاير ژاپن كشته مي‏شدند. زيرا علاوه بر دو ميليون سرباز ژاپني، نزديك به سي ميليون ژاپني ديگر كه آماده براي حمل سلاح و جنگ بودند، مرگ را بر ننگِ شكست و تسليم خاك كشورشان به بيگانه ترجيح مي‏دادند.

 


نوشته شده در   يکشنبه 19 مرداد 1399  توسط   کاربر 1   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode