اگر حضرت امیرالمومنین (ع) نبود، احدی لیاقت و شایستگی همسری حضرت فاطمه زهرا (س) را نداشت؛ چرا که آن بانو مظهر کامل همه اسماً الله به ویژه اسماً الجمیل، الرحیم، الرئوف و الباطن حق تعالی بود.

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین وحید واحدجوان مدیرگروه اخلاق و منابع اسلامی دانشکده معارف و اندیشه اسلامی دانشگاه تهران در یادداشتی با عنوان زن و عرفان به جایگاه عرفانی حضرت فاطمه زهرا (س) پرداخته است:

۱. از نظر قرآن، عرفان و برهان، تفاوتی بین جنس زن و مرد در رسیدن به کمالات عرفانی نیست؛ بلکه به تصریح برخی از بزرگان عرفان و برخی از اساتید برجسته ما، به علت شدت انفعال و تأثّر، در صورت داشتن شرایط و همت و تلاش، زنان بهتر می‌توانند مسیر سیر و سلوک و عرفان را طی کنند و کامل شوند.

۲. زیبایی خداوند و اسماً جمالی حق تعالی در زنان بیشتر تجلی کرده است، و زن مظهر اسم «الجمیل» حق تعالی در کره زمین است. می‌توان گفت از این زیباتر نمی‌شد در عالم طبیعت موجودی خلق شود.

۳. اسماً رحمت و رأفت حضرت حق تعالی در مادران بیشتر تجلی کرده است. «مادر» مظهر بارز لطف و رحمت و مهربانی خداوند در عالم طبیعت است.

۴. شاید بتوان گفت مردها بیشتر با اسم «الظاهر» (پیدای) خداوند در ارتباط اند، در حالی که زن‌ها با اسم «الباطن» (پنهان) او مرتبط اند. به تعبیر دیگر، اسم «الظاهر» در مردها بیشتر تجلی کرده و اسم شریف «الباطن» در زن‌ها بیشتر غلبه دارد.

۵. چون اسم «الباطن» خداوند، مستور و پوشیده است و هر کس نمی‌تواند با آن مرتبط شود مگر بعد از کسب شایستگی‌های لازم؛ حقیقت وجودی زن نیز باید از اغیار و نامحرمان پوشیده باشد؛ و چون بدن دنیوی زن جلوه‌ای از حقیقت وجودی اوست، آن هم باید مستور باشد تا ارتباطش را با حقیقت وجودی خود حفظ کند؛ از این رو در آموزه‌های دین و قرآن، ستر و پوشش (حجاب) تدوین و تشریع شده و به آن سفارش شده است. در واقع ستر و پوشش مناسب از اغیار و نامحرم، زن را با حقیقتش پیوند داده، او را الهی نگه می‌دارد.

تو گویی زبان حال ستر و پوشش مناسب (حجاب) این است که به دختران و زنان می‌گوید: شما مطابق اسم «الجمیل» و «الباطن» حق تعالی اظهار شده اید، پس مواظب حقیقت خود باشید؛ شما گوهری هستید که هر کس لیاقت و شایستگی دیدن بدن دنیوی شما را ندارد، هر نااهلی نباید از شما و بدن شما در دنیا بهره مند شود، تنها کسی می‌تواند شما را ببیند و با شما ارتباط بگیرد که شایستگی (محرمیت) یافته باشد.

البته روشن است که این بحث درباره طبیعت و بدن زن است. روح، قلب، فکر و خیال زن مهم‌تر از بدن اوست (بدن مهم است و روح و قلب و فکر و خیال مهم‌تر) که آنها نیز باید مواظبت شوند و گرفتار و اسیر نا اهلان و نامحرمان وجودی زن نشوند.

۶. موقعی که روح و قلب زن یا طبیعت و بدنش جز در موارد شایسته از پوشش مناسب در آمد، وجهه حقی خود را کم رنگ کرده، وجهه خَلقی و دنیوی اش تقویت می‌شود. به همین جهت از حقیقت الهی و اسم الباطن فاصله می‌گیرد.

۷. از توضیحات فوق سرّ این نکته نیز روشن می‌شود که اگر حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام نبود، احدی لیاقت و شایستگی همسری حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را نداشت؛ چرا که آن بانوی با عظمت، مادر انسانیت و مظهر کامل همه اسماً الله به ویژه اسماً «الجمیل، الرحیم، الرئوف و الباطن» حق تعالی بود.