تولد (نيما يوشيج) پدر شعر نو ايران (1276 ش)

علي اسفندياري متخلص به نيما يوشيج در دهكده يوش در مازندران به دنيا آمد. در 12 سالگي به همراه خانواده به تهران رفت و پس از مدتي زبان فرانسه و عربي را فرا گرفت. او به تشويق استادش نظام وفا سرودن شعر را آغاز كرد و بر اثر آشنايي با زبان و ادبيات فرانسه، راهي تازه در برابرش آشكار شد. مطالعات و تحقيقات او در اين زمينه به ثمر نشست و او سبكي تازه را در شعر در پيش گرفت. رويدادهاي اجتماعي سال‏هاي 1300 و 1301ش، نيما را به كناره‏گيري از مردم و زندگي در ميان جنگل‏ها دامان طبيعت و هواي آزاد كشاند و آنجا بود كه منظومه افسانه را سرود. اين منظومه، به عنوان مهم‏ترين اثر نيما، حد فاصلي است بين دنياي شعر قديم و دنيايي كه نيما بعدها در شعر به وجود آورد؛ و مي‏توان آن را نقطه عطف و مقدمه و آغازي براي شعر فارسي معاصر دانست. در شعر نيما وزن و قافيه در همه جا به تناسب به كار گرفته شده است. شعر آزاد نيمايي، تفاوت‏هاي آشكاري با شعر سنّتي داشته، از لحاظ عاطفي، بيشتر جنبه اجتماعي و انساني دارد. او از لحاظ زبان، هر كلمه‏اي را در شعر نو به كار مي‏بُرد با اين شرط كه با كلمات مجاور، مهجور، بيگانه و ناسازگار نباشد. از نيما يوشيج به غير از مجموعه اشعار، آثار ديگري نيز به چاپ رسيده كه داستان‏ها، اشعار و قصه براي كودكان، يادداشت‏ها و نامه‏ها و آثار تحقيقي از آن جمله‏اند. اما مهم‏ترين اثر اين شاعر نوپرداز ايراني، افسانه نام دارد. نيما سرانجام در سال 1338 ش در 64 سالگي در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه تهران دفن شد. سي‏وچهار سال بعد در دي ماه 1372، با تلاش مردم نور و يوش، پيكر نيما از محل دفن به زادگاهش در يوش منتقل گرديد.

صدور فتواي جهاد از سوي علماي عراق بر ضد انگليس در جريان جنگ جهاني اول(1293 ش)

پس از گسترش جنگ جهاني اول در شرق اروپا و قلمرو امپراتوري عثماني، انگلستان كه در صدد تجزيه اين امپراتوري بود، به دست اندازي در كشور عراق كه جزو دولت عثماني بود، پرداخت. مجتهدان بزرگ شيعه مقيم عراق، هر چند از سياست‏هاي عثماني نسبت به شيعيان ناخشنود بودند، در مقابل تجاوز بيگانه به پاخاستند. آخوند ملا محمدكاظم خراساني كه در حوادث لشكركشي روسيه به ايران، حكومت وقت روسيه را تهديد به اعلام جهاد نموده بود، نقش مهمي در مبارزات شيعي بر ضد بيگانگان ايفا كرد. پس از وي بزرگاني نظير شيخ مهدي خالصي، سيدمهدي حيدري، سيدمصطفي كاشاني و شيخ محمدتقي شيرازي، رهبري مذهبي را بر عهده گرفتند و در اين ايام كه انگلستان تهاجم گسترده‏اي به عراق آغاز كرده بود، فتاواي كوبنده‏اي در لزوم جنگ و جهاد با كفّار صادر نمودند. هر چند در نهايت، اين قيام‏ها منجر به پيروزي و دفع مهاجمان نگرديد، اما جايگاه ممتاز مرجعيت شيعه را در بسيج مردم و مقابله با نفوذ بيگانگان نشان داد.

هلاكت يزيد بن معاويه "لعنة اللَّه عليه" در شام پس از سه سال و نه ماه حكومت (64 ق)

در سال اول حكومت جور يزيد بن معاويه، به دستور او، حضرت امام حسين(ع) و يارانش در واقعه‏ي كربلا به شهادت رسيدند. در سال دوم خلافت وي، مردم مدينه قتل عام شدند و در سال پاياني دولت يزيد، مكه به محاصره درآمد و خانه خدا تخريب شد. در اين ميان خبر مرگ او، سپاهيانش را از ادامه‏ي محاصره‏ي مكه باز داشت. يزيد بن معاوية بن ابي سفيان بيش از حكومت داري، در انديشه‏ي راحت‏طلبي و خوشگذراني‏هاي گناه آلود بود و به اصول و تعاليم اسلام، پايبندي نداشت. يزيد به سبب ظلم و ستم فراوان در حق خاندان پاك پيامبر اسلام و دوستداران اهل بيت و نيز جنايات متعدد او، در نزد همگان فردي منفور و ظالم به شمار مي‏آيد.

پارلمان انگلستان مذهب کاتولیک را مذهب رسمی کشور تعیین کرد(1555م)

12 نوامبر 1555 میلادی پارلمان انگلستان مذهب کاتولیک را مذهب رسمی کشور تعیین کرد.

دین مسیحیت بر اساس آموزه‌های عیسی، که در سده نخست میلادی در منطقه یهودیه به موعظه و پند و اندرز اهالی آنجا می‌پرداخت، استوار است اما دین مسیحیت با توجه بر شکنجه پیروان آن از سوی امپراتوری روم در امپراتوری که پرستش چند خدایی یا به اصطلاح پاگانیسم رواج داشت، گسترش یافت تا اینکه پس از گرویدن کنستانتین یکم پادشاه روم به دین مسیحت، پس از گذر مدتی در سال ۳۱۳ میلادی وی بر طبق اعلام فرمانی موسوم به فرمان میلان، دین رسمی امپراتوری روم را مسیحیت اعلام کرد.
در سال ۳۲۵ میلادی، قانونی به نام اعتقادنامه ایمان نیقیه مصوب شورای نیقیه به تصویب رسید که این اعتقادنامه اساس دین مسیحیت گردید و امروزه تمامی مسیحیان (به استثنای کلیسای شرق) به آن باور دارند.

کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس شرقی در سده یازدهم میلادی در تعاریف و اصول بنیادین خود دچار اختلاف شدند.

منبع:
fa.wikipedia.org