ساعات کاری در ایران از خیلی از نقاط دنیا بیشتر است اما از نظر تکنیکی بیشترین تعداد روزهای تعطیل و «مرخصی با حقوق» را دارد.
به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: روز تعطیل ملی، روز تعطیل عمومی و روز تعطیل قانونی همگی معنایی ندارند جز یک روز در سال که برای کارنکردن کنار گذاشته می‌شود و قانون آن را تصویب کرده است. کشورهای زیادی در دنیا هستند که مردمشان از مزایای داشتن روزهای تعطیل زیاد لذت می‌برند. در بیشتر آمارگیری‌ها وقتی می‌خواهند میزان تعطیلی‌ها را حساب کنند، هم تعطیلات رسمی و هم میزان مرخصی باحقوق را در نظر می‌گیرند؛ مثلاً در ایران هر کارگر می‌تواند سالانه ۲۶ روز مرخصی با حقوق داشته باشد. در کنار آن، ما ۲۷ روز هم تعطیلات رسمی قانونی داریم که سر جمع می‌شود ۵۳ روز تعطیلی با حقوق در سال. اگر این ۵۳ روز را مبنا قرار دهیم، ایران در صدر کشورهای دارای بیشترین تعطیلات قرار می‌گیرد.
بله ایران در آمار، بیشترین روزهای تعطیل را به‌خود اختصاص داده، اما نکته اینجاست که این آمار با این پیش‌زمینه تهیه شده که همه کشورها ۵ روز کاری در هفته و ۲ روز تعطیلات آخر هفته دارند. این در حالی است که در ایران پنجشنبه‌ها جزو تعطیلات با حقوق محسوب نمی‌شود و در اغلب مواقع برای کارگران روز کار اجباری است و در نتیجه فقط یک روز جمعه تعطیل هستند. این نکته در ساعات کار اجباری نیز به وضوح دیده می‌شود. ساعات کار اجباری هفتگی در بیشتر کشورهای دنیا ۴۰ ساعت است اما در ایران این میزان ۴۴ ساعت در قانون کار پیش‌بینی شده است. در نتیجه اگر این موضوع را در نظر بگیریم، ایران سالانه ۵۲ روز کمتر از کشورهای دیگر تعطیلی دارد؛ مثلاً ساعات کار هفتگی اجباری در آلمان ۴۰ ساعت است. این کشور ۲ روز تعطیلات آخر هفته و سالانه ۳۰ روز تعطیلی دارد که شامل ۱۰ روز تعطیلات عمومی و ۲۰ روز مرخصی با حقوق می‌شود.
کویت بیشترین روزهای تعطیل را دارد
اما کدام کشورها بیشترین میزان تعطیلات را دارند؟ اگر ایران را با توجه به مواردی که ذکر شد، از این آمار کنار بگذاریم، کویت کشوری است که بیشترین میزان تعطیلات را در دنیا دارد. مردم این کشور سالانه ۱۳ روز تعطیلات عمومی و ۳۵ روز مرخصی با حقوق دارند که جمع آن می‌شود ۴۸ روز. کارگران کویت بیشترین میزان مرخصی با حقوق در دنیا را دارند. روزهای کاری آنها هم ۵ روز در هفته است.
بعد از کویت، کامبوج قرار دارد که مردم آن سالانه ۲۷ روز تعطیلات عمومی و ۱۸ روز مرخصی با حقوق دارند که جمع آن می‌شود ۴۵ روز. بیشتر تعطیلات عمومی این کشور به خاطر مناسبت‌های مذهبی مربوط به بودیسم است.
سریلانکا نیز کشور دیگری است که به جز روزهای آخر هفته ۴۵ روز در سال به مردم خود تعطیلی می‌دهد. به‌خاطر تنوع مذهب در این کشور، تعداد روزهای تعطیل عمومی زیاد می‌شود که ۲۵ روز است. هندو، اسلام و مسیحیت از مناسبت‌هایی هستند که تعطیلات خاص خود را در این کشور دارند.
بورکینافاسو نیز تعطیلات ۴۵ روزه دارد که ۱۵ روز آن تعطیلات عمومی است و ۳۰ روز مرخصی با حقوق است. بحرین هم ۴۴ روز تعطیل با احتساب ۱۴ روز تعطیل عمومی و ۳۰ روز مرخصی با حقوق کارکنان دارد.
نکاتی درباره تعطیلات در کشورهای مختلف
به جز کشورهای نام برده شده (کویت، کامبوج، سریلانکا، بحرین و بورکینافاسو)، تعطیلات دیگر کشورهای دنیا (با احتساب روزهای مرخصی با حقوق) زیر ۴۰ روز است. در بعضی از کشورها مثل اوکراین اگر تعطیلی عمومی با روزهای تعطیل آخر هفته مصادف شود، روز تعطیل عمومی به بعد از تعطیلی آخر هفته اضافه می‌شود.
ترکیه نیز مثل ایران ۶ روز کاری هفتگی دارد و شنبه‌ها در این کشور جزو تعطیلات آخر هفته نیست. اما بر خلاف ایران که ۵۳ روز تعطیلات تقویمی و مرخصی با حقوق به کارکنان می‌دهد، ترکیه، کشور همسایه ما فقط ۲۶/۵ روز تعطیلی دارد که شامل ۱۴.۵ روز تعطیلات عمومی و ۱۲ روز مرخصی در سال می‌شود.
فرانسه با ۳۵ ساعت کار در هفته، یکی از کشورهایی است که کمترین میزان کار اجباری را دارد. این کشور نیز مانند بیشتر کشورها ۲ روز تعطیلات آخر هفته و در کنار آن، ۱۱ روز تعطیلات عمومی دارد. فرانسه سالانه ۲۵ روز مرخصی با حقوق هم به کارمندان و کارگرانش اختصاص می‌دهد.
حالا ژاپن را در نظر بگیریم که مردمش به سختکوشی و ساعات کار زیاد معروفند. ژاپنی‌ها هیچ روز تعطیل عمومی با حقوق ندارند و هر کارگر ژاپنی سالانه فقط ۱۰ روز مرخصی با حقوق دارد. در نتیجه کمترین میزان تعطیلی متعلق به این کشور است. اما اگر کسی در این کشور یک سال‌ونیم به‌طور پیوسته اشتغال داشته باشد، بعد از آن به ازای هر سال خدمت یک روز مرخصی اضافه سالانه می‌گیرد. میزان حداکثری آن هم ۲۰ روز است.
در آمریکا هیچ قانون فدرال یا دولتی‌ای، تعطیلات عمومی یا مرخصی با حقوق را تصویب نکرده است. مرخصی‌ها با نظر مستقیم کارفرما برای کارگر یا کارمند در نظر گرفته می‌شود. طبق گزارش اداره آمار ایالات متحده آمریکا، ۷۷ درصد شرکت‌های خصوصی به کارکنان خود مرخصی‌های با حقوق می‌دهند. معمولاً یک کارمند بعد از یک سال کار مداوم به‌طور میانگین ۱۰ روز مرخصی با حقوق دریافت می‌کند. در طول بعضی ایام خاص و جشن‌ها نیز ۷۷ درصد شرکت‌ها به کارکنان خود مرخصی با حقوق می‌دهند که در سال ۸ روز می‌شود. بعضی شرکت‌ها هیچ تعطیلات با حقوقی ارائه نمی‌کنند.