صدور فرمان تأسيس "عدالتخانه" توسط "مظفرالدين شاه قاجار" (1284 ش)

پافشاري و مبارزات مردم مسلمان ايران به رهبري روحانيت، براي به دست آوردن حق تصميم‏گيري در امور خويش و برقراري حكومت مشروطه، سرانجام استبدادگران را منزوي و شاه قاجار را به پذيرش درخواست ايشان ناچار ساخت. بست نشينان در حرم حضرت عبدالعظيم، با واسطه قرار دادن سفير عثماني، خواسته‏هاي خويش از جمله تأسيس عدالت‏خانه در سراسر كشور را به دولت اطلاع دادند. مظفرالدين‏شاه نيز كه شور و هيجان مردم را در اين امر ديده بود، بدون هيچ درنگي حكم تأسيس عدالت‏خانه را صادر نمود. بدين ترتيب نخستين كوشش‏هاي مردم آزادمنش ايران و رهبرانشان به خصوص آيت‏اللَّه سيد محمد طباطبايي كه اولين بار، تأسيس عدالت‏خانه توسط وي مطرح شد به ثمر نشست و راه براي تحقق خواسته‏هاي مهم‏تر كه همان پذيرش مشروطيت بود، هموار گشت. به دنبال صدور اين فرمان، آيت‏اللَّه سيد عبداللَّه بهبهاني و سيد محمد طباطبايي به همراه ساير علما پس از يك ماه تحصُّن باشكوه و احترام فراوان و با استقبال مردم، وارد شهر شدند.

مرگ "گيخاتو" ايلخان مغول در ايران و آغاز حكومت "بايدوخان"(694 ق)

پس از ارغون خان مغول، برادرش گيخاتو كه در زمان او، فرمانرواي آسياي صغير بود به پادشاهي رسيد. گيخاتو به سبب آن كه از مرض شفا يافته بود، فرمان آزاد كردن زندانيان را داد و از خزانه‏ي مملكت، آنچه را كه دستش رسيد در بين تهي‏دستان و درباريان تقسيم كرد. اين حاتم بخشي‏هاي او، كشور را به كمبود درآمد و فقر اقتصادي دچار ساخت و در نتيجه، خزانه‏ي سلطنتي تهي گشت. وزير گيخاتو كه مي‏دانست چيني‏ها از پول كاغذي استفاده مي‏كنند، براي جبران كمبود مالي، چاپخانه‏اي تاسيس كرد و به رواج نوعي اسكناس كه "چاو" خوانده مي‏شد، اقدام نمود. هدف از چاپ پول كاغذي اين بود كه اسكناس در ميان مردم رايج شود و طلا و نقره به خزانه باز گردد. اما مردم از قبول اين اسكناسِ بدون پشتوانه خودداري كردند تا اين كه گيخاتو، چاو را ملغي كرد. ديري نگذشت كه در جمادي الاولي سال 694 ق، اميران مغول طغيان كرده، گيخاتو را بكشتند و پسر عموي او، بايدو، را به پادشاهي نشاندند.

تولد "جك لندن" نويسنده بلند آوازه امريكايي (1876م)

جك لندن نويسنده شهير امريكايى در 12 ژانويه سال 1876م در سانفرانسيسكو به دنيا آمد. جك، دوره كودكي را به دشواري گذراند و براي كمك به وضع مالي خانواده، به شغل‏هاي گوناگون دست زد. هم‏چنين سال‏هاي بسياري از عمر جك لندن در سرزمين‏هاي قطب شمال و درياهاي ناآرام جنوب سپري شد و با اقوام گوناگون آشنا گرديد. وي پس از اين سفرها، داستان‏هاي كوتاهي نگاشت كه در مجله‏هاي گوناگون منتشر شد و در سال 1903م، داستان آواي وحش را به نگارش درآورد. لندن در سال‏هاي بعد داستان‏هاي ديگري انتشار داد و به شهرت رسيد. لندن بسياري از صحنه‏هايى را كه در كتاب‏هايش به تصوير كشيده، به چشم ديده و با برخي از قهرمان‏هاي داستان‏ها نيز آشنا بود. در نوشته‏هاي جك لندن كه متأثر از افرادي هم‏چون چارلز داروين، كارل ماركس و فردريك نيچه مي‏باشد، غالباً تجزيه و تحليل‏هاي بسيار دقيق اجتماعي مشهود است. شهرت اين نويسنده بزرگ در اروپا و قاره‏هاي ديگر نيز بسيار است و هر سال، ترجمه‏هاي فراواني از آثارش در اغلب كشورهاي جهان چاپ و در تيراژ بسيار منتشر مي‏شوند. جك لندن، آثار خود را ظاهراً تنها براي به دست آوردن پول نوشته است، اما همه اين آثار مبتني بر فلسفه خاصي است كه در آن مبارزه دايمي بشر را براي رهايى از فقر و بي‏نوايى نشان مي‏دهد. جك لندن، مدافع مستمندان و بينوايان و طرفدار اصل زندگي مرفه براي همه است. عصيان بر ضد جامعه و برضد عقايد باطل و خرافي در همه آثار او به چشم مي‏خورد. وي جز توانايى و استادي در هنر نقل، طبع و نهاد خود را در وجود قهرمانانش گنجانده است و آن شور زندگي، حسن نيت، جوانمردي، بردباري، اصالت در مبارزه و تمايل به بخشايش است. كمتر كسي در ميان نويسندگان امريكايى از چنين پيروزي و محبوبيت عام و مداوم در كشور و خارج از كشورش برخوردار بوده است. عشق به زندگي، انسان‏هاي تهي‏دست، نداي جنگل و سپيد دندان از مشهورترين رمان‏هاي اوست. وي در مدت هجده سال نويسندگي، بيش از پنجاه داستان بلند و 125 داستان كوتاه نگاشت. جك لندن سرانجام در 22 نوامبر سال 1916م بر اثر عصيان روحي برضد اجتماع و تطابق نيافتن با شيوه زندگي زمان، در چهل سالگي خودكشي كرد.