عمليات عاشورای 2 در چنگوله در جنوب مهران توسط سپاه (1364 ش)
عمليات عاشوراي ۲ در چنين روزي از سال ۱۳۶۴ هجري شمسي در منطقه عملياتي جنوب مهران به مرحله اجرا درآمد. عمليات محدود عاشوراي ۲ در ساعت ۲ بامداد روز بيست و چهارم مردادماه ۱۳۶۴ش با رمز "يا مهدي (عج) ادركني" در منطقه عمومي چنگوله واقع در جنوب شهر مرزي مهران توسط نيروهاي زميني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به مرحله اجرا درآمد. نيروهاي رزمنده خودي در اين حمله يك روزه كه با هدف انهدام نيروهاي رژيم بعثي عراق مستقر در منطقه آغاز شده بود، ضمن رسيدن به هدف مذکور و كشته و زخمي نمودن و به اسارت درآوردن ۵۱۰ تن از نيروهاي دشمن متجاوز، به گردان ۱ و ۲ از تيپ ۱۱۴ لشكر ۳۵ عراق آسيب رساندند. همچنين چندين دستگاه خودرو و مقاديري مهمات از دشمن نابود شد و علاوه بر به غنيمت گرفتن چند قبضه خمپاره‌انداز و مهمات از نيروهاي بعثي، شماري سلاح سبك و سنگين نيز به دست رزمندگان اسلام افتاد و مهم‌تر از همه اينكه تپه دوقلو و ارتفاع ۱۴۵ از تصرف دشمن خارج شد.
ارتحال علامه "ميرزامحمد حسين ناييني" استاد گرانقدر حوزه علميه نجف اشرف (1315ش)
حاج ميرزا محمدحسين ناييني نجفي مشهور به ميرزاي نائيني ملقب به شيخالاسلام، فقيه امامي، مرجع تقليد، اصولي، حكيم و اديب در سال 1239 ش (1276 ق) در نائين متولد شد. در اصفهان نزد ميرزا محمدباقرنجفي، حكيم جهانگيرخان قشقايي و ابوالمعالي كلباسي كسب علم نمود، سپس به عتبات رفت و در سامرا نزد ميرزاي بزرگ شيرازي و سيدمحمد فشاركي و سپس در كربلا نزد سيداسماعيل صدر و در نجف نزد آخوند خراساني سالها تحصيل نمود. ميرزاي ناييني از آن پس خود در شمار مدرسان تراز اول حوزه علميه نجف درآمد و حلقه درس خود را تشكيل داد كه در اين ميان حضرات آيات عظام: سيدمحسن حكيم، سيدمحمود حسيني شاهرودي، سيدجمال الدين گلپايگاني، سيدمحمد حجت كوهكمرهاي، سيدمحمدهادي ميلاني، شيخ محمدتقي آملي، سيدابوالقاسم خويي، علامه طباطبايي، ميرزا هاشم آملي و دهها فاضل و فقيه بزرگوار، خوشهچين معارف آن استاد بزرگ و زعيم حوزه علميه نجف اشرف بودند. در عصر ميرزا، انقلابي مردمي به منظور مهار استبداد و تحصيل استقلال و امنيت به رهبري عالمان ديني در ايران انجام شد كه به نهضت مشروطه معروف گرديد. در اين ميان ميرزاي ناييني به همراه آخوند خراساني نقش مؤثري را در پيروزي آن ايفا كرد. ايشان در بحران انقلاب مشروطه، كتاب "تنبيه الاُمَّة" را نگاشت و در آن، حاكميت اسلام ناب را با دليل و برهان قاطع اثبات كرد. ميرزاي ناييني همچنين در پي استيلاي انگلستان بر عراق، انتخاب هر حاكم كافر بر كشور مسلمان عراق را حرام دانست و موجب شورش مردمي عليه استعمار گرديد. از اين رو، استعمار پير زمينه تبعيد مراجعي همچون ميرزاي ناييني و سيد ابوالحسن اصفهاني و... را به ايران تدارك ديد. اين امر در نهايت بر اثر فشار مردم و علما، با عذرخواهي پادشاه عراق و بازگرداندن محترمانه علما به عراق پايان يافت. سرانجام ميرزاي بزرگ ناييني، پس از عمري تلاش و مجاهده در 24 مرداد 1315 ش برابر با 26 جمادي الاول 1355 ق در حدود 80 سالگي به ديدار معبود شتافت و پس از تشييعي باشكوه، در جوار بارگاه مطهر امام علي(ع) به خاك سپرده شد.
تصرف مصر توسط خلفای فاطمي و بناي شهر قاهره به عنوان مركز حكومت آنان(358 ق)
خلفای فاطمی به مدت تقریبی دو قرن بر بخش بزرگی از شمال آفریقا و خاورمیانه و دریای مدیترانه حکومت کرد. خلفای فاطمی پیشوایان شیعه اسماعیلی نیز بودند آنان در قسمت مدیترانه‌ای خاورمیانه، بمدت بیش از دو قرن مؤسسِ دولتی بودند که به گسترشِ علم، هنر و بازرگانی علاقه فراوان نشان می‌داد. قاهره پایتختِ مصر، توسط فاطمیان پایه گذاری شد. امپراتوری آنها یعنی بخش اولیه تاریخ اسماعیلی، تقریباً از ابتدای اسلام تا قرن یازدهم را در بر می‌گیرد.
درگذشت "طنطاوي جوهري" عالم و شاعر مصري(1358 ق)
استاد طنطاوي جوهري عالم و شاعر مسلمان مصريِ قرن چهاردهم هجري، در علوم متداول عصر، مهارت داشت و از استادان لغت به شمار ميرفت. طنطاوي حافظ قرآن بود وبه تفسير و تحليل آن نيز ميپرداخت. اين حكيم فرزانه به زبان انگليسي نيز تسلط كامل داشت و همواره به تعليم و تدريس علوم اسلامي مشغول بود. ميزان الجواهر، تفسيرقرآن و جمالُ العلمِ از جمله آثار اين دانشمندِ مسلمانِ مصري به شمار ميرود.
تولد "ناپلئون بُناپارت" پادشاه كشورگشای فرانسه (1769م)
ناپلئون بُناپارت، امپراتور نامآور فرانسه در پانزدهم اوت 1769م در جزيره كُرْسْ در جنوب ايتاليا واقع در درياي مديترانه به دنيا آمد. وي در كودكي راهي فرانسه شد و پس از ورود به مدرسه نظام، در خدمت حكومت هيأت مديره انقلاب كبير فرانسه درآمد. ناپلئون در جريان سركوبي قيام اكتبر سال 1795م پاريس به قدري به سردمداران حكومت خوش خدمتي كرد كه به فرماندهي نيروهاي فرانسه در ايتاليا منصوب گرديد. وي در سالهاي بعد با پيروزيهاي پياپي در برابر دشمنان رژيم جديد و توسعه قلمرو حكومت فرانسه، محبوبيت زيادي در ميان مردم فرانسه به دست آورد كه اين امر زمينهساز به دست گرفتن مقام كنسول اولي فرانسه توسط بُناپارت را فراهم نمود. در اين دوران، ناپلئون همزمان با فتوحات نظامي خود، قانون اساسي جديدي براي فرانسه تدوين كرد و حقوق مدني و مقررات قضايى را كه تامين آزاديهاي اساسي را تضمين ميكرد، به اجرا گذاشت. با انجام اين اصلاحات، ناپلئون ميتوانست خود را وارث و دنبال كننده هدفهاي انقلاب فرانسه و يا به قول طرفدارانش، ناجي انقلاب بخواند. ولي واقعيت امر اين است كه وي از همان روز اول، در فكر به دست گرفتن قدرت مطلقه بود. او پس از چندي خود را كنسول مادام العمر فرانسه خواند و در سال 1804م تصميم گرفت تا در قالب عنوان امپراتور فرانسه، رژيم سلطنتي موروثي را به فرانسه باز گردانَد. از اين رو در دوم دسامبر آن سال تاجگذاري كرد و دوران ده ساله امپراتوري خود را با فتوحات پيدرپي و گسترش قلمرو امپراتوري خود در سراسر اروپا آغاز نمود. اما حمله ناپلئون به روسيه در سال 1812م پايان اين فتوحات بود. با شكست او در اين لشكركشي، برخي كشورهاي اروپايى از جمله انگلستان، روسيه، پروس، اتريش و سوئد كه از قدرت گرفتن روزافزون ناپلئون واهمه داشتند، با تشكيل اتحادي عليه وي، امپراتوري ناپلئون را به اضمحلال كشانده و او را در بيستم آوريل 1814م به جزيره اِلْبْ در درياي مديترانه تبعيد كردند. با اين حال ده ماه بعد، ناپلئون بار ديگر با تدارك مقدماتي به فرانسه بازگشت و حكومت را در دست گرفت. ولي حكومت دوم ناپلئون نيز بيش از يكصد روز به طول نينجاميد و اتحاد جديدي عليه او به سرعت ايجاد گرديد. با شكست دوباره بُناپارت از نيروهاي انگليس، پروس و بلژيك در نبرد واترلو، زندگي سياسي وي نيز پايان يافت و اين بار به جزيره دور افتاده سِنْتْهِلنْ در اقيانوس اطلس تبعيد شد. ناپلئون بُناپارت از سال 1815 تا 1821م به مدت شش سال در اين جزيره به سر برد تا اينكه در پنجم مه 1821م در 52 سالگي درگذشت.