شكست سپاه "محمدعلي شاه" به فرماندهي "كلنل لياخوف" از مشروطه طلبان (1288 ش)
در پي اعمال مستبدانه محمدعلي شاه قاجار و سركوب آزادي خواهان، تعدادي از مشروطه طلبان به فكر فتح تهران و سرنگوني شاه افتادند. از اين رو به سمت پايتخت به راه افتادند و وارد شهر شدند. پس از آن كه نيروهاي محمدعلي شاه، در نبردهاي مختلف از قواي مشروطه شكست خوردند، سرانجام درگيري نهايي در تهران روي داد و مشروطهطلبان به راحتي تهران را تسخير كردند. با ورود مشروطهطلبان و آزاديخواهان به تهران، محمدعلي شاه قاجار كه خود را در برابر آنان ناتوان ديد به سفارت روسيه پناهنده گرديد. پس از آن، لياخوف روسي فرمانده قزاقان نيز خود را به سپهدار اعظم، فاتح تهران تسليم كرد و شمشير خود را از كمر باز كرده، به عنوان تسليم در مقابل وي بر زمين نهاد. ساعت چهار بعدازظهر همان روز، جلسه مهمي شامل پانصد تن از نمايندگان مجلس، بزرگان پايتخت و آزاديخواهان معروف در بهارستان منعقد شد. اين مجلس تاريخي كه تحت عنوان مجلس عالي فوق العاده انعقاد يافت، محمدعلي شاه را كه به سفارت روس پناه برده بود، از سلطنت عزل كرد و پسر دوازده ساله او، احمد ميرزا وليعهد را به سمت شاهنشاهي ايران اعلام نمود.
ضد حمله ايران عليه عراق موسوم به عمليات رمضان - كربلاي 4 در بغداد (1361 ش)
هفتمين اجلاس سران كشورهاي غيرمتعهد قرار بود در بغداد تشكيل شود و اين كشور ميزبان سران اين جنبش در بغداد در اوايل دهه 1360 ش (1980 م) باشد. در اين ميان عراق به شدت ميكوشيد با آماده كردن تاسيسات و تهيه زودرس پيشنويس بيانيه اجلاس، كشورهاي عضو را در مقابل يك عمل انجام شده قرار داده، با يك وجهه بينالمللي موثر، عنوان متجاوز را از خود دور سازد. اما جمهوري اسلامي ايران با محل اجلاس مخالفت نمود و تلاشهاي وسيعي را جهت عدم برگزاري اجلاس در بغداد به انجام رساند زيرا شخصي همانند صدام حسين را كه به اصول عدم تعهد پايبند نبود، شايستگي رياست جنبش را نداشت. در اين ميان امنيت بغداد به عنوان محل تشكيل اجلاس هفتم سران مورد بحث قرار گرفت تا اينكه با عمليات نظامي ايران عليه عراق موسوم به عمليات رمضان - كربلاي 4 در 22 تيرماه 1361 ش برابر با 13 ژوئيه 1982 م و بمبارانِ بغداد توسط تيزپروازان نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، فشاهاري جديدي بر بغداد وارد آمد و اعضاي جنبش نسبت به امنيت پايتخت عراق مردد شدند. اين فشار سرانجام بدين جا انجاميد كه سران عراق در مرداد آن سال، از ميزباني اجلاس سران انصراف داده و هند به عنوان ميزبان جديد كنفرانس معرفي شد.
هلاكت قوم عاد به امر پروردگار
در مصباح كفعمى و تقديم المحسنيين آمده كه، ايام نحسى كه حق تعالى در آن قوم عاد را هلاك كرد، در آخر شوال بوده يعنى اول ايام نحسات بوده. ولی به نظر صاحب وقایع الأیام قمی،روز های نحس ـ كه مراد آن هفت شب و هشت روزی است که بر قوم هود عليه السلام طوفان شدید وزید و آنها را هلاك كرد ـ مبدأ آن ایام، اول شوال مطابق اول ايام بردالعجوز بوده. به این جهت آن ايام را بردالعجوز گفتند كه عجوزى در آن چند روزه، مسكنى در زير زمين مرتب داشته، پنهان بود. در روز ششم، باد به آن جا نيز داخل شد و او را هلاك كرد.
انعقاد عهدنامه ی گلستان ميان روسيه و ايران پس از شكست ايران از روس(1228 ق)
عهدنامهي گلستان از نتايج جنگهاي ده سالهي ايران و روسيه بود كه به سبب بيكفايتي فتحعلي شاه قاجار به شكست ارتش ايران منجر شد. به موجب اين عهدنامه، بخشهايى از سرزمين ايران در شمال غربي كشور از جمله گنجه، شيروان، باكو، داغستان و گرجستان تا درياي خزر به روسيه ضميمه شد. در مقابل، دولت روسيه متعهد گرديد كه ولايتعهدي عباس ميرزا را به رسميت بشناسد. با اين حال، سيزده سال بعد در 1241 ق، بار ديگر روسيه به خاك ايران تجاوز نمود و مناطقي ديگر را اشغال كرد كه اين بار به انعقاد معاهدهي ننگين تركمانچاي انجاميد. نتايج شوم اين قراردادها در سالهاي بعد از آن، بيشتر دامنگير ملت ايران گرديد.
آتش سوزي بزرگ شهر رُم پايتخت امپراتوري روم (64م)
نرون امپراتور خونريز و سفاك روم كه در 17 سالگي موجب قتل پدرخواندهاش شد، به مدت 14 سال بر مسند امپراتوري تكيه زد. حكومت وي با وعدههاي طلايى آغاز شد اما از آنجا كه مردي ضعيفالنفس و تحت تاثير اطرافيان بود به ديكتاتوري روي آورد. از حوادث مهم تاريخ حكومت نرون، وقوع آتشسوزي در شهر رم بود كه به دستور وي در تاريخ 13 ژوئيه سال 64م انجام گرفت. از آن جا كه بسياري از بناها در آن زمان از چوب بود، در مدت كوتاهي، قسمت اعظم شهر باستاني رُم، در كام آتش فرو رفت و عده زيادي از اهالي اين شهر بزرگ كشته شدند. اين آتشسوزي همه شهر را فرا گرفت و مدت 6 روز ادامه داشت به طوري كه از 14 محله شهر فقط 4 محله باقي ماند. اين آتش سوزي بهانه مناسبي به نرون امپراتور خونريز روم داد تا با متهم كردن مسيحيان به دست داشتن در ايجاد حريق رُم، بيش از يكصد هزارتن از آنها را قتل عام كند. ديكتاتور روم سپس طرح شهر جديدي بر خاكسترهاي شهر سوخته، ريخت اما چهار سال بعد از آن در 8 اوت سال 68م در پي قيام مردمي مجبور به خودكشي گرديد.