اولين اكتشاف نفت در ايران (1287 ش)
در پنجم خردادماه 1287 ش برابر با 26 مي1908 م در حالي كه عمليات اكتشاف نفت به يأس تبديل شده بود، نخستين چاه نفت ايران در شهرستان مسجد سليمان از شهرهاي استان خوزستان در عمق 600 متري زمين به نفت رسيد و نفت تا ارتفاع 25 متر از سطح زمين فوران كرد. اين واقعه، باعث شد كه امپراتوري انگليس، جهت حفظ منابع نفتي، اقدام به احداث و گسترش تأسيسات عظيمِ استخراج، تصفيه، صدور نفت و توليدات نفتي در جنوب ايران نمايد. يك سال بعد ساخت پالايشگاهي در اين منطقه آغاز شد و به بنا نهادن شهر آبادان منجر گرديد و پالايشگاه آبادان، براي مدتهاي طولاني بزرگترين پالايشگاه جهان به شمار ميرفت. شهر مسجد سليمان از نظر وجود معادن و تأسيسات نفتي از اهميت بسياري برخوردار است و تاكنون بيش از 250 حلقه چاه نفت در آن حفر شده است. يكي از نويسندگان انگليسي در اينباره نوشته است: "به اين ترتيب، صنعتي آغاز شد كه در طي دو جنگ جهاني، نيروي دريايي انگلستان را نجات داد ولي براي ايران زحمتي ايجاد كرد كه از مجموع مزاحمتهاي دولتهاي ديگر، بيشتر بود".
آغاز مجدد جنگ شهرها از سوي عراق در اوج جنگ تحميلي (1364ش)
رژيم بعثي عراق، در طول هشت سال دفاع مقدسِ غيور مردان سپاه اسلام، همواره پس از شكست در جبهههاي جنگ و از كف دادن بخشي از مواضع خود، از درماندگي، تنها راهِ چاره را در بمباران مناطق مسكوني و غيرنظامي ميديد و به اين روش غيرانساني متوسل ميشد تا به زعم خود، شكستش را پنهان كند. با فرار بعثيان به عمق خاك عراق و خارج شدن شهرهاي زيادي از زير آتش توپخانه و موشكهاي بُردِ متوسطِ عراق، ابرقدرتها، موشكهايي با بُرد بلند در اختيار رژيم بعث گذاشتند و بار ديگر، سياست بمباران مناطق مسكوني، از سر گرفته شد. در جريان اين بمبارانها، عده زيادي از مردم بيپناه در شهرهاي مختلف كشور به خاك و خون كشيده شدند و برگ ننگين ديگري به كارنامه سياهِ رژيم بعث و حاميانِ مزوّر آنان اضافه گشت. در اين ميان به منظور مقابله به مثل، خلبانان متهور ايراني نيز، بارها مناطق حساس و استراتژيك عراق را هدف حمله خود قرار دادند.
پيروزي حزب اللَّه لبنان بر رژيم صهيونيستي اسرائيل (1379 ش)
بر اثر رشادتها و فداكاريهاي بيشمار فرزندان غيور اسلام در جنبش حزب اللَّه لبنان، جنوب اين كشور كه از سال 1361 ش، در اشغال ارتش نژادپرست اسرائيل قرار داشت، از يوغ صهيونيستها آزاد شد و مزدوران اسرائيلي، با ذلت اين منطق را رها كردند و اين نخستين باري بود كه رژيم صهيونيستي چنين شكستي را از مسلمانان متحمل ميشد. پس از اين پيروزي مردم لبنان، فارغ از هر دين و مذهبي به جشن و سرور پرداختند و به رزمندگان حزب اللَّه به ديده قهرمانان ملي نگريستند. از نتايج اين پيروزي، انتفاضه مسجدالاقصي است كه در آن مجاهدانِ فلسطيني به پيروي از حزب اللَّه لبنان به مقابله جدي با اشغالگران پرداختهاند. به اميد روزي كه فلسطين و قدس شريف نيز از سلطه و اشغال صهيونيستها رهايي يابد.
رحلت بانو نصرت امين از زنان فقیه و دانشمند (1403ق)
بانو نصرت امين در سال 1265 هجرى شمسى در شهر اصفهان ديده به جهان گشود. از چهار سالگى به مكتبخانه رفت تا به فراگيرى قرآن و زبان فارسى بپردازد و اين زمانى بود كه در زمينه تحصيل علوم و معارف دينى بالاتر از سطح روخوانى قرآن هيچ مجال و زمينه اى براى حضور زنان نبود؛ بخصوص در سالهاى 1280 به بعد كه تحصيل علم براى پسران هم آسان و ميسر نبود تا چه رسد به دختران . او در 15 سالگى به ازدواج و همسرى پسر عمويش درآمد. اما زندگى خانوادگى و تربيت فرزندان در فراگيرى دانش او اثرى نگذاشت و آن چنان در جهت كسب علوم دينى از خود جديت نشان داد كه موافقت و مساعدت اطرافيان بويژه همسر خويش را براى ادامه تحصيلات در علوم دينى (فقه و اصول ) و زبان عربى به دست آورد. در اين زمان او بيست ساله بود. مهمترين استاد ايشان كه فقه و اصول و حكمت را به وى آموخت ، آيت الله نجف آبادى بود. بانو امين از زمان كودكى كه اهل ذوق و تفكر و تدبر در موجودات و آثار حق تعالى و از عشاق پروردگار كريم بود، در حين تحصيل حكمت به كشف و شهود نيز نائل مى گرديد و در اين رابطه بهترين سند و گواه آثار تفسيرى ايشان كتاب اربعين الهاشميه و نيز نفحات الرحمانيه است . به دنبال انتشار كتاب اربعين هاشميه در سن 40 سالگى از سوى آيت الله حائرى يزدى ، آيت الله محمد كاظم يزدى و آيت الله آقا ميرزا اصطهباناتى شيرازى درجه اجتهاد گرفت و پس از شركت در آزمون علما و مراجع تقليد وقت (آيت الله شيخ عبدالكريم قمى و آيت الله آقا سيد محمد كاظم شيرازى ) كه شامل سؤ الها و پاسخهاى بسيارى بود - تمامى آنها در كتاب جامع الشتات آمده است - از طرف آن آيات عظام ، درجه اجتهاد و قدرت استنباط احكام شرع را دريافت كرد و اولين بانوى مجتهده در جهان اسلام گرديد.
اعلام رسمي تشكيل شوراي همكاري خليج فارس (1981م)
شوراي همكاري خليجفارس با عضويت شش كشور جنوب خليج فارس يعني عربستان سعودي، كويت، امارات متحده عربي، بحرين، قطر و عمان در 26 مه 1981م، يك سال پس از آغاز جنگ عراق عليه جمهوري اسلامي ايران اعلام موجوديت كرد. اهداف اعلام شده شوراي همكاري خليج فارس، همكاريهاي اقتصادي، سياسي، نظامي و حمايت متقابل در برابر تهديدات خارجي است. با اين حال به علت اتكاي كشورهاي عضو اين شورا به نيروهاي بيگانه و شركت نداشتن همه كشورهاي حاشيه خليج فارس در شوراي همكاري، اين شورا نتوانسته است امنيتي پايدار بر اساس منافع جمعي كشورهاي حاشيه خليج فارس در اين منطقه به وجود آورد. به علاوه، اعضاي شورا، هنوز در مورد همكاريهاي اقتصادي و سياسي و نظامي، موفقيت قابل توجهي به دست نياوردهاند. اين شورا در طول جنگ هشت ساله عراق عليه ايران، به طور آشكار و پنهان به عراق گرايش نشان داد و حتي دو عضو اين شورا، يعني عربستان سعودي و كويت، قسمتي از درآمد نفتي خود را به جبران قطع درآمدهاي نفتي عراق دراختيار آن كشور قرار دادند. با اين حال پس از حمله عراق به كويت، كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس، امريكا و متحدين آن را براي دفع تجاوز عراق به كويت، به منطقه دعوت كردند. آنها همچنين علاوه بر فراهم ساختن تسهيلات لازم براي نقل و انتقال نيروهاي امريكا و متحدين، ميلياردها دلار به تامين هزينه جنگ كمك كردند. اجلاس سران شوراي همكاري خليج فارس، سالي يكبار تشكيل ميشود و يك اجلاس فرعي و مشورتي سران نيز هر شش ماه يك بار، برگزار ميگردد. علاوه بر آن، در طول سال، وزيران خارجه كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس، در نشستهايي شركت ميكنند.