رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاي ستاد برگزاري همايش نكوداشت يكصدمين سالروز تولد آيتالله طالقاني:
آيتالله طالقاني بايد با همه ابعاد به مردم معرفي شود .
حضرت آيتالله خامنهاي رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاي ستاد برگزاري همايش نكوداشت يكصدمين سالروز تولد آيتالله سيد محمود طالقاني از اعضاي اين ستاد خواستند كه طالقاني را با همه ابعاد معرفي كنند.
به گزارش خبرنگار ما، متن سخنان رهبر معظم انقلاب در اين ديدار كه ديروز در همايش نكوداشت يكصدمين سالروز تولد آيتالله طالقاني قرائت شد، به اين شرح است:
بسمالله الرحمن الرحيم
آقاي طالقاني اهل فكر نو بر محور دين و با تمركز بيشتر بر روي قرآن و نهجالبلاغه بود و يك بُعد مهم زندگي ايشان بُعد مبارزه است. خيليها روشنفكر بودند اهل مبارزه نبودند؛ روشنفكر ديني هم بودند اهل مبارزه نبودند، همان خصلت عمومي تقريباً همه روشنفكران ديروز و شايد بعضاً امروز ما در آنها هم بود كه من يك وقت از يك نمايشنامهاي نقل كردم آقاي روي ايوان را كه پائين نميآيد توي مردم نميآيد با متن قضيه كار ندارد با ميدان كار ندارد، بالاي ايوان مينشيند تماشا ميكند حرف ميزند! خب خيلي از روشنفكرهاي ديني اينجوري بودند، اما آقاي طالقاني نه، اهل عمل بود؛ يعني توي ميدان بود، احساس درد ميكرد حقيقتاً؛ اين را ما كه با ايشان معاصر بوديم ـ رفت و آمد ميكرديم ـ ميديديم، محسوس بود در ايشان، واضح بود كه آدمي اهل درد بود و ميخواست مبارزه كند؛ لذا تبعات مبارزه راهم قبول كرد و به زندان افتاد؛ هيچ اظهاري از آقاي طالقاني بالواسطه يا بيواسطه نقل نشد؛ البته من هيچوقت با ايشان همزندان نبودم، اما همزندانهاي ايشان هم نقل ميكنند؛ خود ما هم ديدن ايشان ميرفتيم ـ گاهي از مشهد كه من ميآمدم، روزهاي ملاقات ميرفتم زندان قصر ـ از پشت ميلهها صحبت ميكردند؛ دائم روحيه ميدادند.
من دادگاه تجديد نظر ايشان، توي دادگاه بودم. يك صورت ظاهري درست كرده بودند كه هر كس ميخواهد بيايد. يك سالن كوچكي گذاشته بودند آقاي طالقاني و ديگران نشسته بودند، ما هم آمديم به عنوان تماشاچي آنجا نشستيم. در وقت تنفس، من اولبار آنجا آقاي طالقاني را از نزديك ديدم. از دور ايشان را ميشناختيم و اسمش را شنيده بوديم اما از نزديك، من اولبار آنجا ايشان را ديدم. منشِ آقاي طالقاني توي اين دادگاه اصلاً روحيهبخش بود؛ خودِ منش ايشان. ايشان توي آن دادگاه نشسته بود، يك عصا هم دستش گرفته بود، با بياعتنايي تمام؛ رئيس دادگاه اسم متهمين را ميآورد كه بلند شوند خودشان را معرفي كنند؛ ايشان نه بلند شد، نه خودش را معرفي كرد؛ همان طور نشسته بود! آن رئيس دادگاه هم يك سرلشكري بود، هي دو بار سه بار تكرار كرد؛ ايشان هم بياعتنا نشسته بود و به نظرم شايد اين را هم گفت: خب من را كه ميشناسيد، من محمود طالقانيام! يك آدم اينجورياي بود، يعني آدم مبارز، متكي به نفس، داراي اعتماد به نفس، متكي به خدا. اين يكي از ابعاد آقاي طالقاني.
يك بعد ديگر آقاي طالقاني كه به نظر من نبايد فراموش بشود، صفاي اين مرد بود. به اندازهاي اين آدم با صفا و روراست و در معاشرتها صادق بود كه انسان از اين همه زلالي حيرت ميكرد. آدم زلالي بود آقاي طالقاني. هيچ در قيد و بند و ملاحظات و اينها نبود، نه ملاحظات آخوندي، نه ملاحظات روشنفكري، نه ملاحظات مبارزاتي ـ چيزهايي كه حالا به خودشان ببندند ـ مطلقاً در اين آدم وجود نداشت؛ صاف، روشن. هر وقت من ميآمدم تهران، اوقاتي كه ايشان آزاد بودند، ميرفتم منزل ايشان. انسان وقتي مينشست پهلوي اين مرد، واقعاً روحيه ميگرفت؛ هم روحيه مبارزاتي، هم روحيه صفا و رفاقت و معنويت و اينها. اينها در اين شخصيتهاي برجسته، خوب است بزرگ بشود. ماها ـ غالباً آدمها ـ مبتلا هستيم به يك چيزهائي. اين آدم، آدم صافي بود، روراست بود، بيشائبه و بيشيلهپيله بود. نتيجه اين بيشيلهپيله بودن هم صراحتش بود، صراحت در بيان. همان خطبهاي كه شما اشاره كرديد، اين خطبه را نميشود عادي به حساب آورد؛ اينها دائماً ميگفتند «پدر طالقاني»، اصلاً خودشان را فرزندان او معرفي ميكردند، به عنوان «پدر» او را اسم ميبردند. كيست كه توي اين رودربايستي گير نكند؟ آن آدمي كه توي اينجور رودربايستيها گير نكند و برود آنجور قرص و محكم توي خطبه و موضعِ به آن صراحت و به آن شدّت بگيرد، كيست؟ اينجور آدمي را آدم واقعا بگردد پيدا كند! مرحوم طالقاني اينجوري بود. من بعد از همين خطبه ايشان تلفن كردم؛ گفتم آقا من خواستم از شما تشكر كنم به خاطر اين خطبه، گفت بله، خيليها هم تلفن ميكنند فحش ميدهند به خاطر همين خطبه! اينجوري بود ديگر، تحمل ميكرد، يعني آدمي بود با يك روحيه اينجوري.
غرض، چقدر خوب است كه آقاي طالقاني معرفي ميشود. اين مناسبت صدسالگي هم خوب است. انشاءالله كه خدا كمكتان كند. اين كار، كار خوبي است؛ منتها آقاي طالقاني را با همه ابعاد معرفي كنيد. صرفِ يك روشنفكر مذهبي نيست، همچناني كه صرفِ يك پيشنماز مسجد هدايت نيست، همچناني كه صرفِ يك مبارز نيست، يعني مجموعه اين خصوصيات را از ايشان معرفي كنيد.
خيلي ممنون.
والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته
لاريجاني: راه و مسلك آيتالله طالقاني اجتهادي بود
به گزارش خبرنگار ما، رئيس مجلس شوراي اسلامي هم در اين همايش، راه و مسلك آيتالله طالقاني را اجتهادي توصيف كرد و درباره ديدگاه سياسي ايشان گفت: آيتالله طالقاني علت عقبماندگي مسلمين و استعمارزدگي را رجوع نكردن به قرآن و زينتي ساختن آن ميدانستند.دكتر علي لاريجاني شخصيت آيتالله طالقاني را ذووجوه توصيف كرد و با اشاره به اينكه ايشان عالم ديني و مجتهد واقعي فيسبيلالله و تاثيرگذار در صحنههاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي كشور بودند، گفت: تاريخ زندگي ايشان نشان ميدهد كه آيتالله طالقاني وظيفه اوليه خود را آموزش در مكتب اهل بيت(ع) ميدانستند. پدر ايشان هم عالم بزرگي بود كه ايشان را به اين سمت سوق داد و آيتالله طالقاني از طريق صحيح وارد مسير شد و به صورت يك اسلامشناس درآمد.
رئيس مجلس تحصيل وي درحوزههاي نجف و قم و پس از اخذ درجه اجتهاد، ورود به صحنه اجتماعي را از جمله عملكردهاي آيتالله طالقاني برشمرد و گفت: ايشان ضمن اينكه ارتباط مستقيمي با گروههاي مختلف داشتند اما سعي داشتند كه با تاثيرگذاري، پايههاي فكري ايشان را با نگاه دقيق اسلامي هماهنگ كنند.
لاريجاني يكي ديگر از وجوه زندگي آيتالله طالقاني را توجه و تدبر در قرآن ارزيابي كرد و گفت: اينكه ايشان در گروههاي سياسي نفوذ داشتند و آنها را به راه صحيح ميبردند به اين دليل بود كه در حوزه اسلامي تدبر ميكردند؛ اسلام موضوعي همه جانبه است كه آيتالله طالقاني به آن توجه تام داشتند.
رئيس مجلس با انتقاد از برخي نظريات مبني بر اينكه اسلامشناس بودن به معناي فقيه بودن نيست، اين مساله را روشي غلط و مغلطه در كار توصيف و خاطرنشان كرد: اگر در زمان حضور امام معصوم نيازمند روش تفقه متوديك نيستيم به اين معنا نيست كه در زمان غيبت هم به اين روش نياز نداريم. روشهايي اين چنيني تحقيقي نيست و ادعايي است.وي افزود: آيتالله طالقاني در تفسير قرآن در بحث ولي در زمان غيبت ميگويد كه بايد به فقها رجوع كرد.
رئيس قوه مقننه با اشاره به دغدغههاي متعدد ايشان در قبال مسلمانان تصريح كرد: سرنوشت مسلمانان در ايران و به طور عام وحدت بين شعب مختلف اسلامي مورد تاكيد ايشان بود و يكي از براقترين وجوه زندگي ايشان اين است كه يكي از دلايل استعمارزدگي و ديكتاتورزدگي را توجه نكردن به قرآن ديدند.
وي دغدغه آيتالله طالقاني را كشاندن تمامي گروههاي سياسي به سمتي صحيح توصيف كرد و با بيان اينكه شخصيت ايشان در جريانات ملي نميگنجد، گفت: ايشان در مورد ماهيت انقلاب هم نظر روشني دارند و آن را نهضت اسلامي ناميدند، ايشان تلاش ميكردند جريانات مختلف را به سمت جريان اصيل اسلامي بكشانند.
وي ادامه داد: دغدغه ايشان در مورد بحث مشاركت عامه هم قابل توجه است كه آن را اصول مبناي رفتار سياسي در فلسفه سياسي اسلام ميدانند. ضمن اينكه دغدغهاي هم در مورد بحث امر به معروف و نهي از منكر داشتند كه ديدگاه آيتالله مطهري هم همين بود.