تبديل واحد پول ايران از قِران به ريال و چاپ اوّلين اسكناس توسط بانك ملي ايران (1311 ش)

در ايران تا سال 1268 ش (1889 م) كه بانك شاهنشاهي توسط انگلستان تشكيل شد، پول رايج كشور، مسكوك نقره و طلا بود. در آن سال، به موجب يكي از بندهاي امتيازنامه بانك، نشر اسكناس در سراسر ايران منحصراً به بانك شاهنشاني ايران تعلق گرفت و يك سال بعد، اسكناس جديد با علامت شير و خورشيد و عكس ناصرالدين شاه قاجار و ذكر ارزش آن منتشر شد. مجموعاً بانك شاهنشاهي، چهل سال در ايران اسكناس منتشر كرد تا اينكه در 23 ارديبهشت 1309، حق انتشار اسكناس از آن بانك سلب و به بانك ملي ايران واگذار گرديد. در نهايت، دو سال بعد و همزمان با آغاز سال 1311ش، واحد پول كشور از قِران به ريال تبديل شد. از آن پس ريال جديد توسط بانك ملي ايران در سراسر كشور پخش گرديد و ملاك معاملات قرار گرفت. اسكناس‏هاي اوليه بانك ملي در قطعات 500 100 50 20 10 5 و 1000 ريالي، چاپ مي‏شد.

تنظيم ماه‏هاي هجري بر اساس تاريخ خورشيدي در ايران (1314 ش)

هجرت رسول گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي(ص)، از مكه به مدينه كه برابر با سال 622 م است، مبدأ سال قمري مي‏باشد. سال قمري تا سنه 1344 ق، مبناي تاريخ رسمي كشور ايران بود. در آن سال كه بر حسب تاريخ، 1304 سالِ شمسي از هجرت پيامبر اسلام(ص) مي‏گذشت، تاريخ خورشيدي براي امور دولتي انتخاب شد و به موجب قانون، رسميت يافت. به موجب اين قانون كه از تصويب مجلس شوراي ملي گذشت، ادارات دولتي، مؤسسات اداري، اقتصادي و... موظف شدند كه از ماه‏هاي شمسي يا خورشيدي استفاده كنند. اما پس از گذشت ده سال، در سال 1314، در راستاي سياست اسلام‏زدايي رضاشاه پهلوي، تاريخ رسمي كشور فقط بر ماه‏هاي شمسي تنظيم گرديد و استفاده از ماه‏هاي قمري، ممنوع اعلام شد.
 

نخستين نبرد مسلمانان با مشركان مكه در صدر اسلام(2 ق)

اولين درگيري مسلمانان پس از استقرار در مدينه، به فرماندهي عبداللَّه بن جحش اسدي با كاروان قريش به سرگردگي عمر بن الحضرمي بود كه در اين نبرد، عمر بن الحضرمي كشته شد. اين جنگ در تاريخ اسلام به "سَريه‏ي عبداللَّه بن جحش" معروف گشته است.

مرگ خانم "شارلوت برونته" اديب شهير قرن نوزدهم انگليس (1855م)

خانم شارلوت برونته اديب معروف انگليسي در 21 آوریل 1816م در انگلستان به دنيا آمد. وي به همراه خواهران خود به نام‏هاي اميلي و آن، ساليان دراز با پدر كشيش خود و تنها برادرشان زندگي مي‏كرد و هر سه خواهر پس از چندي به دامان كتاب و ادبيات كشيده شدند. شارلوت در 28 سالگي به همراه خواهرش اميلي، مجموعه اشعار خود را انتشار داد و يك سال بعد نيز كتاب معروف يتيم را منتشر ساخت. اين كتاب كم و بيش شرح زندگاني و احساسات خود او بود. هنگام انتشار اين اثر، شارلوت به خواهرش اميلي نوشت، "برخلاف تصور بسياري از نويسندگان جهان، من با اين اثر، مي‏خواهم ثابت كنم كه قهرمان كتاب لازم نيست دختر آشوبگر و همه پسند باشد. هم‏چنين مي‏خواهم بگويم كه با يك اثر مي‏توان درجهان شهرت و جاودانگي كسب كرد." همانگونه كه شارلوت پيش‏بيني كرده بود، داستان يتيم ناگهان موجي از احساسات در سراسر انگلستان به وجود آورد و مورد استقبال فراوان قرار گرفت. اشعار شارلوت برونته را در ادبيات انگلستان، عالي‏ترين نمونه شِكوِه‏هاي زنان دلباخته و ناكام شمرده‏اند. هرچند اشعار خواهرش اميلي را عميق‏تر و عالي‏تر از او دانسته‏اند. اشعار اين سه خواهر بيشتر با روح آنها سر و كار دارد و از جنبه هوس عاري است؛ زيرا تقريباً هيچ كدام از آنها، عشق را جز به صورت روحاني نشناخته بودند. اين سه خواهر عمري كوتاه داشتند و پس از آن كه دو خواهر شارلوت در 29 و 30 سالگي درگذشتند، شارلوت نيز در 21 مارس 1855م در 39 سالگي جان سپرد. هرچند شارلوت برونته در ميان سه خواهر، داراي ارزش ادبي و شهرت بيشتري بود ولي به طور كلي، خواهران برونته از نخستين زنان مشهوري بودند كه در جهان داستان‏نويسي در انگلستان ظهور كردند و با آثار دلنشين و روح نواز خود، ميليون‏ها ادب دوست سراسر عالم را به خود مشغول داشتند.

تولد "يوهان سباستين‏ژان‏باخ" موسيقیدان و آهنگ‏ساز نامي آلمان (1685م)

يوهان سباستين ژان باخْ موسيقي‏دان معروف آلماني در 21 مارس 1685م در آيْزْناخ آلمان و در خانواده‏اي كه همه افراد آن بيش از يك‏صد سال با موسيقي آشنايى داشتند به دنيا آمد. وي در ده سالگي پدر و مادرش را از دست داد و از آن پس تحت نظر برادرش به فراگيري موسيقي پرداخت. علاقه به موسيقي در يوهان به قدري بود كه در زمان كوتاهي قطعاتي را كه برادرش براي تمرين به او ياد مي‏داد فراگرفت. باخ در نهايت با كوشش و زحمت زياد به دنياي موسيقي راه يافت و راه خود را در اين هنر باز كرد. خط سير زندگي فعال و سازنده باخ از شغل نسبتاً پايينِ نوازندگي مجلسي آغاز شد تا آن‏كه به رهبري اُركِسْتر دربار آلمان دست يافت. هنر باخ در روزگارش و حتي تا يك قرن بعد با بي‏اعتنايى روبرو بود و او را موسيقي‏دان ناسازگار با زمان معرفي مي‏كردند. حتي پسرانش، آثار پدر را عجيب مي‏پنداشتند و معتقد بودند كه اين آثار به درد موزه مي‏خورند. باخ در اواخر عمر، پيوسته درسفر و در حال اجراي كنسرت و نيز تصنيف تعداد فراواني اثر بود. باخ با توسل به تزكيه و رياضت، موسيقي خود را براي هنر سخت مُردن كه از آنِ گذشتگان بود آماده مي‏كرد و در ده سال آخر عمرش چنان تغيير كرد كه ديگر قابل شناسايي نبود. از آثار مهم باخ مي‏توان سويت‏ها، كنسرتورهاي برانْدْبورگ و سونات‏ها براي ويولن را نام برد. باخ در موسيقي مذهبي نيز آثار بزرگي هم‏چون اي مسيح(ع) و روح را تصنيف كرده است. يوهان سباستين باخ سرانجام در 22 ژوئيه 1750م در 65 سالگي درگذشت.