انفجار بمب در مراسم نماز جمعه تهران توسط منافين كوردل (1363ش)

در زماني كه رژيم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه بر حذر مي‏داشت و به بمباران و موشك باران نماز جمعه تهديد مي‏كرد، منافقان نيز بيكار ننشسته و با يك طرح از قبل تعيين شده و هماهنگ با رژيم عراق، نماز جمعه تهران را در 24 اسفند 63 به خاك و خون كشيدند. در اين جنايت 14 نفر شهيد و 88 نفر مجروح شدند. مقام معظم رهبري حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي كه در آن زمان در مقام رياست جمهوري و امامت جمعه تهران در حال ايراد خطبه‏هاي نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هيچ گونه تزلزلي به خطبه‏هايش ادامه دادند و اين امر موجب تقويت روحيه ضداستكباري نمازگزاران و امت شهيد پرور ايران گرديد.

تصويب ماده واحده ملي شدن صنعت نفت در مجلس شوراي ملي (1329ش)

تصويب ملي شدن نفت ايران مرهون تلاش‏هاي پي‏گير برخي از اشخاص مذهبي و سياسي كشور، از جمله آيت‏اللَّه كاشاني و جمعيت فداييان اسلام و قيام ملت مسلمان ايران است. اعدام انقلابي رزم‏آرا، نخست‏وزير كه با ملي شدن نفت به شدت مخالفت مي‏نمود، به اين حركت مردمي شتاب فزاينده‏اي بخشيد. تا اينكه مجلس شوراي ملي در 24 اسفند و مجلس سنا در 29 اسفند 1329ش ماده واحده ملي شدن صنعت نفت ايران را به تصويب رساندند.

برگزاري انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي (1358ش)

با برگزاري انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي، يكي ديگر از اهداف انقلاب اسلامي تحقق يافت و مردم ايران در انتخاباتي آزاد، نمايندگان خود را برگزيدند. اين انتخابات در شرايطي برگزار شد كه دشمنان اسلام با توطئه‏هاي مختلف خود، در صدد تضعيف نظام نوپاي جمهوري اسلامي و جلوگيري از شكل‏گيري اركان آن بودند. اما مردم ايران، تحت رهبري امام خميني، تمامي توطئه‏ها را خنثي كردند و مجلس، با قدرت، كار خود را آغاز كرد.

شهادت آيت ‏اللَّه "سيدعبداللَّه بهبهاني" از رهبران اصلي نهضت مشروطه(1328 ق)

آيت‏اللَّه سيد عبداللَّه فرزند سيد اسماعيل مجتهد بهبهاني در حدود سال 1260 قمري به دنيا آمد. وي پس از تحصيلِ مقدمات علوم شرعي، راهي نجف اشرف گرديد و در حوزه‏ي درس آيات عظام شيخ مرتضي انصاري، ميرزا محمد حسن شيرازي و سيد حسين كوه‏كمري شركت جُست. سيد عبداللَّه پس از اخذ اجتهاد، در سال 1295 ق به تهران مراجعت كرد و پس از فوت پدر، مقام مذهبي او را احراز كرد. سيد با كمك هوش فطري و صراحت بيان، در حوزه‏ي علمي تهران به مرور به شهرت دست يافت و در شمار علماي بزرگ پايتخت درآمد. آيت‏اللَّه بهبهاني در جريان مشروطه، به همراه آيت‏اللَّه سيدمحمد طباطبايى، رهبري اصلي مشروطيت را برعهده داشت و در راه تحقق آرمان انقلابي خويش، صدمات فراواني ديد و مدتي به عتبات تبعيد گشت. وي در واقعه‏ي به توپ بستن مجلس توسط محمدعلي شاه قاجار، به اسارت قزّاقان درآمد و بعد از شكنجه‏هاي بسيار، با سر برهنه و چهره‏ي خون‏آلود و جامه‏ي پاره به باغشاه برده شد. آيت‏اللَّه بهبهاني، پس از اعلان مشروطيت، فعالانه در برگزاري انتخابات و تشكيل مجلس ملي شركت جُست. اگرچه خود هيچ مقام دولتي را نپذيرفت ولي در همه‏ي كارها نظارتِ كامل داشت. در مجلس دوم كه نمايندگان به دو گروه تندرو و ميانه‏رو تقسيم شده بودند به حمايت از ميانه‏روها برخاست. در اين حال تندروان كمر به قتل او بستند. سرانجام آيت‏اللَّه بهبهاني، اين روحاني آگاه و مجتهد مبارز و مقتدر در هشتم رجب سال 1328 ق برابر با 24 تيرماه 1289 ش در 68 سالگي توسط اشخاص نقابداري كه به منزلِ او هجوم آورده بودند، به ضرب سه گلوله به شهادت رسيد. از اين عالم برجسته، 25 رساله در فقه به جاي مانده است.

مرگ "ژوليوس سزار" امپراتور روم قديم (44 ق.م)

ژوليوس سزار امپراتور روم باستان در 27 اكتبر سال 101 قبل از ميلاد مسيح(ع) در روم به دنيا آمد. دوره جواني ژوليوس در بحبوحه زد و خوردهاي فرقه‏هاي سياسي روم سپري شد. او پس از چندي با امپراتور روم اختلاف پيدا كرد. از اين رو از ترس جان به آسياي صغير گريخت و در قشون رومي مقيم آنجا به خدمت مشغول شد. با مرگ ديكتاتور روم، ژوليوس به رم بازگشت و به فعاليت‏هاي سياسي پرداخت. ولي باز به مشرق رفت تا اين‏كه در راه گرفتار دزدان شد. سزار پس از رهايى از دزدان مدتي به فراگيري علم پرداخت و سپس بار ديگر وارد عرصه قدرت گرديد. او در سال 60 قبل از ميلاد با دو قدرت‏مند ديگر رومي اتحاد سه گانه را تشكيل داد كه بعدها كليه امور روم را در دست گرفتند. سزار پس از چندي با انبوهي از سپاهيان عزم تسخير اروپاي غربي كرد و سال‏ها در اين راه جنگيد. او با تكيه بر مردم، پيروزي‏هاي سياسي زيادي به دست آورد و با كمك سپاهيان خود، نواحي متعددي را تصرف نمود. سزار براي بهتر كردن وضع زندگي مردم فقير روم و ولايات ديگر مي‏كوشيد و براي بناهاي عمومي مبالغ زيادي هزينه كرد. او در مدت زمام‏داري خود مانند رئيس و صاحب يِگانهْ حكومت مي‏كرد و به نظامات و قوانين اساسي وقعي نمي‏نهاد. سزار در سال 65 ق. م به حكمراني و امپراتوري روم رسيد و به مدت بيست سال در اين مقام بود تا اين‏كه در 15 مارس 44 ق.م در 56 سالگي، در سناي روم به دست سناتورهاي مخالفش به قتل رسيد.