پژوهشگران "امپریال کالج لندن" در مطالعه اخیر خود یک گام به ارائه دارویی که به طور کلی کلسترول را کاهش می‌دهد، نزدیک شده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، به گفته پژوهشگران انگلیسی داروهایی که به طور کلی کلسترول را کاهش می‌دهند، در مسیر آزمایش بالینی قرار دارند و این می‌تواند یک خبر امیدوارکننده برای افراد دارای سطح کلسترول بالا باشد.

سطح کلسترول "ال دی ال" (LDL) در خون به شدت با بیماری قلبی و سکته مغزی مرتبط است، بنابراین کاهش سطح این کلسترول یک گام مهم در حفظ سلامت افراد به شمار می‌آید.

استاتین‌ها از مهم‌ترین داروهای کاهنده کلسترول خون هستند، اما عواض جانبی نیز دارند؛ بنابراین در این مطالعه پژوهشگران به دنبال توسعه دارویی بودند که علاوه بر کاهش کلسترول خون عوارض جانبی هم نداشته بود.

کلسترول یکی از مولکول‌های زیستی و از دسته چربی‌ها (لیپیدها) است. نقش عمده آن استحکام و انعطاف‌بخشی به غشای سلول‌ها است. کلسترول نوعی چربی و از مواد مهم غشا است. کلسترول در خون هم وجود دارد. کلسترول خون از دو منبع اصلی تأمین می‌شود: رژیم غذایی و تولید در کبد.

مقدار زیاد کلسترول ال‌دی‌ال با بیماری‌های کرونری قلب در ارتباط است و به آن "کلسترول بد" گویند. لیپوپروتئین ال‌دی‌ال کلسترول را روی دیواره رگ‌ها نشانده و موجب شکل‌گیری ماده سخت و ضخیمی که همان پلاک کلسترول است، می‌شود. با گذشت زمان پلاک کلسترول موجب ضخیم‌شدن دیواره رگ و نازک‌شدن مجرای عبور خون می‌شود. این فرایند تصلب شرائین (آترواسکلروسیس) نامیده می‌شود.

داروهای" Bempedoic acid "چند سال است که توسعه یافته‌اند و مانند استاتین‌ها عمل می‌کنند. طی این مطالعه، پژوهشگران دارویی را که ترکیبی از" Bempedoic acid "و "استاتین" بود، توسعه دادند و به ۲۰۰۰ فرد گفتند از آنها به مدت یک سال استفاده کنند و سپس طی این مدت این افراد را با افرادی‌که تنها از داروی استاتین استفاده می‌کردند، مورد بررسی و آزمایش قرار دادند. نتایج به طرز باورنکردنی امیدوارکننده بود، به گونه‌ای که افرادی‌که داروی ترکیبی مذکور را مصرف کرده بودند، هیچ عوارض جانبی در آنها دیده نشد. این داروی ترکیبی همچنین به میزان قابل توجهی سبب کاهش کلسترول ال‌دی‌ال افراد شده بود.

این مطالعه هنوز در مرحله آزمایش قرار دارد و پژوهشگران بر این باورند که آزمایشات بیشتری برای اثبات کارایی این دارو نیاز است.

یافته‌های این مطالعه در " The New England Journal of Medicine " منتشر شد.